၂၀၀၈ခု၊ ေမလ-(၂)ရက္-(၃)ရက္
ျမန္မာႏွစ္ဆုိ ၁၃၇၀ခုႏွစ္၊
တန္းခူးလဆုတ္ (၁၃)ရက္
လကြယ္ေန႔ႏွင့္နီးကပ္ေန၍
“နာဂစ္” လကြယ္ငရဲမင္းၾကီး ဟုလည္း ေခၚႏုိင္၊
လကြယ္ေမွာင္မုိက္တဲ့ ညမွစ၍
ရက္စက္စြာ တုိက္ခတ္ေခ်မႈန္းခဲ့ေလျပီ၊
တစ္ခ်ိန္တည္း တစ္ျပိဳင္တည္း
ျမန္မာသက္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔
တိရစၦာန္တခ်ိဳ႔၊ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ
“နာဂစ္” ငရဲမင္းၾကီးရဲ့ သယ္ေဆာင္ျခင္းကုိ ခံခဲ့ရေလျပီ၊
ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကြ်န္းႏွင့္ ရန္ကုန္-ေဒသတခ်ိဳ႔ ပ်က္စီးခဲ့ျပီ၊
ဆုိင္းကလုန္း “နာဂစ္” သယ္ေဆာင္မႈမွာ
ၾကီးမားလွတဲ့ ဆုံးရႈံးမႈတစ္ခုလုိ၊
ျမန္မာ(မ်ား)ေတြရဲ့ ရင္ထဲ၊ အသည္းထဲ
စြဲမွတ္က်န္ရစ္ ခါးသီးစြာနဲ႔
ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲ ပူေဆြးမႈမွာ
က်န္ရစ္ေနသူ ဒုကၡသည္မ်ားကဲ့သုိ႔
ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း ခံစားမိခဲ့၊
စာနာေထာက္ထား၊ ေပးကမ္းသူမ်ားသုိ႔
ျမန္မာ (မ်ား) ေတြ ကုိယ္စား ေက်းဇူးတင္လွ်က္၊
လူသားမွန္ရင္ သက္တမ္းျပည့္၍
လူ႔ေလာကမွ ထြက္သြားရစျမဲ
မည္သူမည္ဝါ အာဏာရွိသူ
ဥစၥာဓန ၾကြယ္ဝသူျဖစ္လည္း
ဤေလာကမွ တစ္ေန႔က်ရင္
ထြက္သြားရမည္ အားလုံးစြန္႔၍
ျမန္မာ (မ်ား) ေတြ အတြက္ မွတ္ယူစရာ
ေဘးဒုကၡၾကီး ေပးဆပ္မႈ တစ္ခုလုိ၊
“နာဂစ္” ဆုိင္ကလုန္း လကြယ္ငရဲက
ေပးေခ်မႈန္းခဲ့ ခါးသီးစြာနဲ႔၊
ျမန္မာျပည္ဖြား လူသားအားလုံး
ခြဲျခားျခင္းကုိ ေဘးဖယ္ထား၍
လူသားခ်င္း စာနာ ေဖးမမႈကုိ
ရင္ထဲ၊ အသည္းထဲ စြဲမွတ္စြာထား
နားလည္မႈႏွင့္ သီးခံျခင္းတရား ေရွ႔မွာထား၍
ေရွ႔ေလွ်ာက္ၾကစုိ႔ က်န္ခရီးသုိ႔။
ဘုိမင္းေအာင္ (ရန္ကုန္)
No comments:
Post a Comment