အဂၤုလိမာလ စစ္သည္ (သုိ႔) ေစခုိင္းခ်က္အတုိင္းပံုေဖာ္သူ

   “အဂၤုလိမာလတဲ့ ေဟ့”

          ႀကံဳးဝါးသံက ခက္ထန္လြန္းလွ၏။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ က်ယ္ေလာင္လြန္းတာမုိ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာက လန္႔နုိးသည္အထိ ျဖစ္ရသည္။ “ဟ ဘာသံပါလိမ့္” ဆုိၿပီး အာရံုစုိက္နားစြင့္ၾကည့္ေတာ့ အိမ္ေခါင္းရင္းက ထြက္ေပၚလာမွန္းသိရ၏။ ခေနာ္နီ ခေနာ္နဲ႔ ႏွင့္ ဘယ္ဘက္ကုိယိမ္းယုိင္မွန္းမသိေအာင္ ေဝခဲြ ခန္႔မွန္းရခက္သည့္ ၿပိဳပ်က္လုခမန္း က်ေနာ့္စံနန္း၏ ေခါင္းရင္းဘက္တြင္မူ မီနီမားကတ္( Mini Market ) အငယ္စားလုိ႔ တင္စားရေလာက္ေအာင္ လူသံုးကုန္ပစၥည္းေတြ စံုလင္ျပီး ခ်ဳိသာေသာ ေစ်းႏႈန္းျဖင့္ အနီးပတ္ဝန္း က်င္ တဝုိက္က ဦးတုိက္ရတဲ့ အိမ္ဆုိင္ေလးရိွ၏။ ရခုိင္အမ်ဳိးသား မိသားစုဆုိင္ေလးမုိ႔ ခ်စ္စနုိးျဖင့္ ကင္ပြန္းတပ္ လုိက္ၾကတာက “ဦးရခုိင္ဆုိင္” ဟူ၍ျဖစ္၏။

          ဘာသာတရား ရုိေသကုိင္းရႈိင္းသူမ်ားမုိ႔ ေန႔စဥ္နံနက္တုိင္း ဓမၼအသံေတြလႊမ္းေနတတ္၏။ မဂၤလာရွိ ေသာ နံနက္ခင္းကုိ တရားဓမၼသံတုိ႔ျဖင့္ ပံုေဖာ္ေလ့ရွိ၏။ ယခုလည္း သူတုိ႔၏ ျပဳျမဲအစဥ္အလာအတုိင္း ပူေဇာ္ျမဲ ပူေဇာ္ေလ့ရွိသည့္ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါး တရားေခြကုိ ဖြင့္လုိ႔ထြက္ေပၚလာသည့္အသံ။

          ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဝန္ခံရစတမ္းဆုိလွ်င္ က်ေနာ္ဆုိတဲ့ မႏုႆကလည္း ဒိဌိလုိ႔ကင္ပြန္းတပ္ရေလာက္ ေအာင္ ဘာသာေရးႏွင့္ အလွမ္းေဝးသူ၊ မိရုိးဖလာဗုဒၶဘာသာဝင္လုိ႔သာဆုိတယ္ ၾသကာသေတာင္ အစအဆံုး မရ။ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးတုိ႔၊ ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဖဲြ႔တုိ႔၊ ငါးရာ့ငါးဆယ္ နိပါတ္ေတာ္တုိ႔ကုိ နုိင္ငံျခားသား နာမည္ႀကီး စာေရးဆရာေတြ ေရးေသာဝတၳဳလုိ႔ ထင္တဲ့သူ။

          ငယ္စဥ္ဘဝကလည္း ေက်ာင္းထားေတာ့လည္းေက်ာင္းမေန၊ ႏြားေက်ာင္းခုိင္းေတာ့လည္း ႏြားေသ၊ ဆုိက္ကားနင္းခုိင္းေတာ့လည္း ဘီးေခြသြားတာေၾကာင့္ အံုနာ(Owner) မရတဲ့အျပင္ အေလ်ာ္ေပးျပင္ဆင္ရတာ မုိ႔ အိမ္ကႏွင္ထုတ္လုိက္လုိ႔ ခုိကုိးရာမဲ့ျပီး စုေဆာင္ေရးတပ္ကုိ အခမဲ့တည္းခုိရိပ္သာမွတ္ျပီး ဝင္တည္းရာက စစ္တပ္ထဲေရာက္လာတဲ့ေကာင္၊ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးေတြကုိ အေသးစိတ္ ျပဳစုရရင္ ဟားဗတ္တကၠသုိလ္က လက္ရွိပါေမာကၡေတြ၊ ပေရာ္ဖက္ဆာေတြေတာင္ “အား ပါး ပါး... ရွားရွား ပါးပါး ထူးခၽြန္တဲ့သူ.. ျမန္မာျပည္သား မွ ဟုတ္ရဲ႕လား” လုိ႔ ေမးခြန္းထုတ္ဖြယ္ရွိ၏။

(၂)

          ျပည္ျမန္မာ..

          အမည္နာမအားျဖင့္ လွလြန္းေပစြ။ သုိ႔ပင္ေသာ္လည္း တုိင္းတပါးသား ၿဗိတိသွ်ကုိလုိနီမ်ား၏ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ ခ်ယ္မႈဒဏ္၊ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တုိ႔၏ လူမဆန္ေသာ ရက္စက္မႈဒဏ္မ်ားအျပင္ အာဏာရွင္ အဆက္ဆက္တုိ႔၏ ညွာတာမႈကင္းမဲ့စြာ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈဒဏ္ အစ အစရွိေသာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္တုိ႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည့္ နုိင္ငံငယ္၊ ရတနာထုပ္ေပၚထုိင္ တမႈိင္မႈိင္တေတြေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာပန္းမလွတဲ့အျဖစ္က တကယ့္ရင္နင့္ဖြယ္ရာ ျဖစ္၏။ ျမန္မာ့ နည္း ျမန္မာ့ဟန္ျဖင့္ ဆုိရွယ္လစ္ပန္းတုိင္သုိ႔ အေရာက္ခ်ီမည္ဆုိသည့္ ေၾကြးေၾကာ္သံျဖင့္ တုိင္းျပည္ကုိတည္ ေဆာက္ခဲ့ရာ စ႑ာလေတာင္ ခြက္ေမွာက္၊ ဒူးေထာက္လက္မႈိင္ခ်ရသည္အထိ ဖံြ႔ျဖိဳးတိုးတက္ခဲ့၏။

          ေပါၾကြယ္လွတဲ့ ေျမေပၚေျမေအာက္ သယံဇာတေတြကုိ ရင္ခြင္ပုိက္ျပီး ဖံြ႔ျဖိဳးတုိးတက္မႈ အနိမ့္ဆံုးနုိင္ငံ (LDC) ဂုဏ္ပုဒ္ႏွင့္ တုန္လႈပ္ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ စံတင္သတ္မွတ္ခံရ၏။ ျပည္တြင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္သမွ် ျပည္ပ(နုိင္ငံတကာ) အသုိင္းအဝိုင္းက မသိေအာင္ႏွင့္ ျပည္ပနုိင္ငံမ်ား၏ ဖံြ႔ျဖိဳးတုိးတက္မႈကုိ ျပည္တြင္းက မသိ ေအာင္ အတုအေယာင္လွည့္စားခ်က္ကုိ “တံခါးပိတ္ စီးပြားေရးစနစ္ မူဝါဒ” ကုိက်င့္သံုးမည္ဆုိေသာ အေၾကာင္း ျပခ်က္ပါးပါးေလးျဖင့္ ပိတ္ဆုိ႔ထားျခင္း ခံရျခင္းျဖစ္ေလ၏။ ေသေသခ်ာခ်ာ ဆန္းစစ္ၾကည့္မွ အတြင္းအျပင္ ကူးလူးဆက္ဆံမႈ မရွိေစရန္ ရည္သန္၍ အေမွာင္ခ်ထားမႈသက္သက္သာ ျဖစ္ေခ်၏။

          “ဝဋ္ရွိလုိ႔ ခံရတာပဲေလ” ဆုိသည့္ေျဖသိမ့္တတ္မႈ “သည္းခံျခင္းသည္ မဂၤလာတပါး” ဆုိေသာ သေဘာထားကုိ ရင္ဝယ္ပုိက္ရင္း အာဏာရွင္တုိ႔၏ လက္တလံုးျခားလွည့္စားမႈကုိ ျပည္သူတရပ္လံုးႏွင့္ စစ္တပ္ အပါအဝင္ ဝန္ထမ္းအားလံုး အံႀကိတ္ခါးစည္းျပီး ခါးသီးေသာအျဖစ္ကုိ ရင္ဆုိင္ခဲ့ၾက၏။ အံတုရပ္တည္ခဲ့ၾက၏။ ပညာ၊ က်န္းမာ၊ လူမႈ၊ စီးပြားေရးႏွင့္ နုိင္ငံေရး အစရွိေသာ အေထြေထြခၽြတ္ျခံဳက်မႈ အက်ပ္အတည္းၾကား လဲျပိဳ မတတ္ ႀကံဳေတြ႔ရေသာ္ျငားလည္း တိတ္တဆိတ္ညည္းတြားရင္း ၾကိတ္မွိတ္ခံစားၾက၏။

          ဘက္ေပါင္းစံု ခၽြတ္ျခံဳက်မႈဒဏ္ကုိ အံႀကိတ္ခံေနရသည့္ ျပည္သူတုိ႔အေပၚ အာဏာရွင္တုိ႔၏ ဖိႏွိပ္မႈသည္ တေန႔ထက္တေန႔ စာနာမႈကင္းကင္းျဖင့္ ပုိ၍ပုိ၍ျပင္းထန္လာေလ၏။ ပုိမုိျပင္းထန္လြန္းသည့္ ဖိႏွိပ္မႈ အားႏွင့္ ပါးပါးေလးက်န္သည့္ ခံနုိင္ရည္ ကုန္ဆံုးေသာေန႔။ ထုိေန႔သည္ကား ၈-၈-၈၈ ပင္ျဖစ္၏။ ကာလရွည္ၾကာ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္လာသည့္ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္က်ဆံုးခန္းေရာက္သည့္ ေန႔ပင္ျဖစ္ေလသည္။

(၃)

          ရာဇဝင္ စာတင္ေလာက္သည့္ တျပည္လံုးအတုိင္းအတာေဆာင္ သမုိင္းဝင္လူထုလႈပ္ရွားမႈ အေရးေတာ္ပံု(သုိ႔) ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုၾကီးသည္ သမုိင္း၏ ေတာင္းဆုိမႈေၾကာင့္ ေပၚေပါက္ခဲ့ရသည္။ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုၾကီး၏ ျပင္းထန္သည့္အဟုန္သည္ အာဏာရွင္တုိ႔အား ႏွလံုးတုန္ေခ်ာက္ျခားေစခဲ့၏။ အေျပာင္းအလဲကုိ လြယ္လြယ္ျဖင့္ လက္ခံအေလွ်ာ့ေပးရုိးထံုးစံမရွိသည့္ အာဏာရွင္တုိ႔၏ က်င့္ထံုးအရ စစ္တပ္ ကုိ ျပည္သူႏွင့္ ထိပ္တုိက္တုိးေစျခင္းျဖင့္ လွည့္စားအသံုးခ်ခဲ့သည္။ တေသြးတသံတမိန္႔ေအာက္တြင္ သံပတ္ေပးထားေသာ ေကာ္ပတ္ရုပ္မ်ားပမာ လႈပ္ရွားေနရသည့္တပ္မေတာ္သားမ်ားကုိ “တုိင္းျပည္ပ်က္စီးမည့္ အႏၱရာယ္ႏွင့္ နီးလာျပီ၊ လက္ပုိက္ၾကည့္ေနလုိ႔ မရေတာ့ဘူး” ဟူ၍ တပ္လွန္႔ႏႈိးေဆာ္ျပီး ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ အမိန္႔ႏွင့္ ညႊန္ၾကားခ်က္တုိ႔ေၾကာင့္ “ငါ့နုိင္ငံေတာ္ ငါ့နုိင္ငံသား ငါ့တပ္မေတာ္အတြက္ ငါ၏အသက္ကုိ စြန္႔လႊတ္ရန္ အဓိဌာန္ျပဳပါ၏” လုိ႔ တုိင္တည္သစၥာျပဳခဲ့ၾကသည့္ တပ္မေတာ္သားမ်ားသည္ အာဏာရွင္မ်ား၏ လက္တလံုးျခား လွည့္စားမႈကုိ နာခံျပီး အမိအဖသဖြယ္ျဖစ္သည့္ ေက်းဇူးရွင္ျပည္သူမ်ားဘက္ ေသနတ္ေျပာင္း ကုိ တၿပိဳင္နက္ လွည့္ခဲ့ၾက၏။ ရလဒ္အားျဖင့္...

-ဘုရားသားေတာ္အျဖစ္ ခံယူထားသည့္ သံဃာထုၾကီး၏ ေသြး

-အနာဂတ္၏ ၾကယ္ပြင့္ေလးမ်ားျဖစ္ေသာ မ်ဳိးဆက္သစ္ သားေကာင္းရတနာမ်ားျဖစ္သည့္ ေက်ာင္းသားထုၾကီး ၏ ေသြး

-အလႊာစံု ျပည္သူတုိ႔၏ ေသြး တုိ႔ျဖင့္ ျဖစ္တည္ခဲ့ေသာ ေရာေထြးစီးဆင္းေနသည့္ ေသြးစီးေခ်ာင္းေပၚတြင္ တပါတီအာဏာရွင္တုိ႔၏ နိဂံုးႏွင့္အတူ ယွဥ္တဲြေမ်ာပါသြားသည္က “ျပည္သူတုိ႔၏ ၾကည္ညိဳေလးစားခ်စ္ၾကည္မႈ၊ အားကုိးအားထားျပဳမႈကုိ အျပည့္အဝရထားသည့္ ျပည္သူခ်စ္ေသာတပ္မေတာ္၏ ဂုဏ္သိကၡာမ်ားပင္ျဖစ္ေလ၏။ အာဏာရွင္မ်ား၏ မိုက္မဲဆုိးသြမ္းမႈဒဏ္ကုိ စစ္တပ္က ၾကားဝင္ ခံစားလုိက္ရ၏။ ျပည္သူတုိ႔၏ ေအာ့ႏွလံုးနာ ရြံရွာမုန္းတီးမႈကုိလည္း ခံလိုက္ရေလ၏။ ထုိမွ်ပင္ အားမရ ကမၻာေၾကေသာ္လည္း ဥဒါန္းမေၾက ရန္ျငိဳးမေျပ ေအာင္ ေၾကြးေၾကာ္လုိက္ပံုက-

          “စစ္တပ္ဆုိတာ ပစ္ရင္ မုိးေပၚေထာင္မပစ္ဘူး တည့္တည့္ပဲပစ္တယ္ ဒီေတာ့ ေနာင္ဆူဆူပူပူလုပ္ရင္ ဒီထက္ပုိျပီး နာမယ္မွတ္ေပေရာ့..”

          ျပည္သူတုိ႔ကုိ ေၾကြးေၾကာ္ျခိမ္းေခ်ာက္မႈေၾကာင့္ ျပည္သူ႔အခြန္ဘ႑ာကုိ လစာအျဖစ္ယူ၊ ျပည္သူတုိ႔ စိုိက္ပ်ဳိးတဲ့ ဆန္ေရစပါးကုိစား ျပည္သူတုိ႔ဆင္ေပးတဲ့ ဝတ္စံုကုိဝတ္ဆင္ရသည့္ ျပည္ခ်စ္စစ္သားမ်ားကုိ ျပည္သူ မ်ားက အနာၾကီးနာ အမုန္းၾကီးမုန္းခဲ့ရ ပါသည္။ သမုိင္းဆုိသည္ကား ျဖတ္သန္းျပီးေသာ အခ်ိန္ကာလကုိ ခ်န္ထားျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ေသာ္ျငား အျဖစ္အပ်က္တုိ႔၏မွတ္တမ္းမ်ားကုိ အရာထင္ေစသည္မုိ႔ ျငင္း၍မရသကဲ့သုိ႔ ေဖ်ာက္ဖ်က္၍လည္း မလြယ္ကူေတာ့ေပ။

(၄)

          ဘာသာေရးအသိကလည္း မစံြ၊ လုပ္ခဲ့တာကလည္း အာဏာရွင္ “စစ္ကၽြန္” ျဖစ္ေလေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ လက္သင့္ခံနုိင္မႈ အတုိင္းအတာကုိ စစ္တမ္းေကာက္ရန္ ေမြးကင္းစ ကေလးကေတာင္ ေထာက္ခံ ဖုိ႔ အျငင္းခံရနုိင္၏။ သုိ႔ေသာ္ ေခသူမဟုတ္ ဆုိေသာ ဘဲြ႔ရထားသူျဖစ္ေလေတာ့ အဂၤုလိမာလ ဇာတ္ေတာ္ကုိ က်ေနာ္ခ်ဥ္းကပ္ျပီး သင္ခန္းစာထုတ္လုိက္တာ ဒုတ္စာေကၽြးခ်င္ေလာက္ေအာင္ နာက်ည္းသူေတြ ရွိမွာပါ။ အဂၤုလိမာလဆုိတာ ဘာလဲ။ သူ႔အထၳဳပၸတၱိက ဘာလဲ။ ဘာေၾကာင့္ဒီဘဝကုိ ေရာက္တာလဲ။ ဗီဇစရုိက္ေၾကာင့္ လား။ ေစခုိင္းသူေၾကာင့္လား..။ ဘာျဖစ္လုိ႔ လူဆုိးလူၾကမ္းႀကီးျဖစ္သြားရတာလဲ။ ဘယ္လုိနိဂံုးခ်ဳပ္ သြားတာလဲ ဆုိျပီး တအားသိခ်င္စိတ္ ျပင္းျပလာ၏။

          အထက္က အေမးဝါက်ေတြကုိ လက္ကုိင္ျပဳျပီး ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ဘာသာျပန္ဆရာၾကီး ကုိေနမင္းသူ၊ ထင္ရွားတဲ့ ဘေလာ့ဂါ ကုိလူဗုိလ္၊ ဂႏၶဝင္ေျမာက္ ဝတၳဳတုိတပုဒ္နဲ႔ တမဟုတ္ခ်င္းေၾကာၾကားလာတဲ့ ကုိထူးေအာင္၊ လူပုေပမဲ့ စကားလံုးတအားျမင့္တဲ့ စာေပပညာရွင္ အုပ္ႀကီးေဖ၊ ေတြ႔သမွ်လူကုိ တပည့္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေနခ်င္တုန္းျဖစ္တဲ့ က်ဴရွင္ဆရာေဟာင္း သန္႔စင္ေအာင္(ရန္ကင္း) တုိ႔ကုိေမးျမန္းၾကည့္ပါ၏။ သူတုိ႔ေပးတဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကုိ ဘဝင္မက်တာေၾကာင့္ ဒုကၡသည္စခန္းတြင္းမွာရွိတဲ့ နီးစပ္ရာ ပိဋကတ္တုိက္ေတြ ေမႊေႏွာက္ၾကည့္ေတာ့ ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးျမည့္ေနသည့္ စာအုပ္ေလးထဲမွ တစြန္းတစ သိခြင့္ရ ခဲ့ပါ၏။ တဆက္တည္းမွာပဲ ဘာသာေရးႏွင့္မသက္ဆုိင္သည့္ အသိအျမင္တခု လင္းလက္ခဲ့ရပါသည္။

          ေကာသာလမင္း၏ အတုိင္ပင္ခံ ပုေရာဟိတ္ႏွင့္ ဇနီး ပုေဏၰးမ မ႑နိ တုိ႔ထံမွ အဟိ  ံသက ဆုိသူကုိ ဖြားျမင္ေလ၏။ ေမြးဖြားစဥ္မွာပင္ တတိုင္းျပည္လံုးမွာ ရွိသည့္ ဓား၊ လွံ၊ လက္နက္မ်ား အေရာင္တဖ်တ္ဖ်တ္ လက္သျဖင့္ ဖခင္ ပုေရာဟိတ္ၾကီးက “ငါ့သား လူဆုိးျဖစ္လိမ့္မယ္” ဟု နိမိတ္ဖတ္ခဲ့၏။ အရြယ္ေရာက္သည္ရွိ ေသာ တကၠသုိလ္ျပည္သုိ႔ေစလႊတ္၍ ေယာက္်ားတုိ႔တပ္အပ္ေသာ အဌာရသ (၁၈) ရပ္ကုိ ဆည္းပူးသင္ယူ ေစ၏။

          ရုိးရုိးသားသားျဖင့္ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား သင္ယူေသာေၾကာင့္ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္သျဖင့္ တကၠသုိလ္ဆရာၾကီး ၏ အေလးေပးျခင္းကုိ ခံရ၏။ ဆရာၾကီးအေပၚတြင္လည္း ယံုၾကည္ျခင္း၊ ရုိေသျခင္း၊ ေလးစားျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ “ညီညာထၾကြ၊ ဆံုးမနာယူ၊ လာမူၾကိဳဆီး၊ ထံနီးလုပ္ေကၽြး၊ သင္ေတြးအံရြတ္၊ တပည့္ဝတ္” ဆုိသည္ႏွင့္အညီ ဆရာ့အလုိ စိတ္တုိင္းက် ျဖည့္ဆည္းေပး၏။ ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳ၏။ ရုိးရုိးသားသားေန၏။ ေတာ္ေအာင္ၾကိဳးစား ၏။ သုိ႔ျဖစ္၍ ဆရာၾကီးက ပုိ၍ပုိ၍ အေလးေပးျခင္းကုိ အျခားတပည့္မ်ားက မနာလုိ မရႈစိမ့္ျဖစ္ျပီး ဆရာကေတာ္ ႏွင့္ ေမွာက္မွားေနေၾကာင္း ဆရာၾကီး ဂံုးေခ်ာဂံုးတုိက္ျပဳၾကေလ၏။ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေျပာလတ္ေသာ ဆရာၾကီးက ယံုၾကည္လာျပီး “ငါ့တပည့္ အဟိ  ံသက  အေမာင္ပညာတတ္ျပီ၊ ဆရာ့ကုိ ပူေဇာ္ရန္ လက္ညွဳိး ေပါင္း တေထာင္ရွာခဲ့ပါ” ဟု မခုိင္းေစသင့္ မခုိင္းေစထုိက္ေသာ အလုပ္ကုိ ေစခုိင္းခဲ့၏။

          ပင္ကုိယ္စရိုက္သဘာဝက ရုိးသားသူ၊ ဆရာ့စကားကုိ ေျမဝယ္မက်နာခံသူျဖစ္ေလေတာ့ ဆရာ၏ အမိန္႔ (သုိ႔) ေစခိုင္းခ်က္အတုိင္း ပံုေဖာ္ေလေတာ့၏။ ေတာထဲကုိသြား ေတြ႔ေတြ႔သမွ်လူကုိဖမ္း လက္ညွဳိးျဖတ္ ျခင္းကုိ ရက္ရက္စက္စက္ ျပဳလုပ္ေတာ့၏။ သူ႔ေခါင္းထဲတြင္ ဘာမွမရွိ။ ဆရာကုိပူေဇာ္ရန္ လက္ညွဳိးတေထာင္ မျပည့္ျပည့္ရန္ ရွာရမည္ ဆုိေသာ ဆရာ၏အမိန္႔သာ လႊမ္းမုိးေနပံုရ၏။ ျဖတ္၍ရေသာ လက္ညွိဳးမ်ားကုိလည္း ၾကိဳးျဖင့္သီျပီး ပန္းကံုးသဖြယ္ လည္ပင္း၌ ဆဲြထား၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လက္ညွဳိးပန္းရွိသူ အဂၤုလိမာလ ဟု အမည္တြင္ေသာ လူဆုိးၾကီးဘဝသုိ႔ လံုးလံုးလ်ားလ်ား သက္ဆင္းသြားေလေတာ့၏။ တတုိင္းျပည္လံုး တုန္လႈပ္ ေခ်ာက္ျခားစြာ ေၾကာက္လန္႔ရသူ အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိသြားေတာ့၏။ အတုိင္းအဆမဲ့ ရက္စက္မႈကေတာ့ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး၏ လက္ညွဳိး၊ ေမြးသမိခင္ေက်းဇူးရွင္၏ လက္ညွဳိးကုိပင္ အလြတ္မေပးေတာ့ဘဲ ျဖတ္ေတာက္ရန္ ၾကိဳးပမ္းေလေတာ့၏။ ျပည္သူတရပ္လံုးကလည္း မသြားရဲမလာရဲ၊ အလုပ္အကုိင္မ်ားကုိ မလုပ္ရဲ မကုိင္ရဲ ျဖစ္ကုန္ၾကျပီး ရင္ထဲ၌လည္း ေၾကာက္ရြံ႕မႈ၊ ရံြရွာမႈ၊ ေအာ့ႏွလံုးနာမႈနွင့္အတူ....

လူဆုိးၾကီး အဂုၤလိမာလ....

လူဆုိးၾကီး အဂုၤလိမာလ.....

လူဆုိးၾကီး အဂုၤလိမာလ..... ဟု ေၾကာက္ရံြ႕စြာ ေရရြတ္ရင္း နာက်ည္းၾကေလ၏။ ျမင့္ျမတ္ေသာ သာသနာ့ ေဘာင္ကုိဝင္ေရာက္ျပီး ဘုရားသားေတာ္အျဖစ္ ခံယူလုိက္သည့္တုိင္ မၾကည္ညိဳနုိင္၊ မေလးစားနုိင္ျဖစ္ၾကရ၏။ ဆြမ္းခံၾကြရာတြင္ပင္ ခဲမ်ား၊ ဒုတ္မ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္သည္ကုိ ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဘယ္မွ်ေလာက္မုန္းတီးသြားသည္ ကုိ မွန္းဆနုိင္၏။

          ေသေသခ်ာခ်ာ ဆန္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ျဖင့္ မလုိတမာစိတ္ၾကီးေသာ ပတ္ဝန္းက်င္၏ မဟုတ္မတရား စြပ္စဲြ ျခင္း၊ ဂံုးေခ်ာျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ အၾကီးအကဲျဖစ္ေသာ ဆရာ၏ မယံုသင့္မယံုထုိက္ေသာ စကားကုိ ယံုစား၍ မခုိင္းေစသင့္သည့္ လုပ္ငန္းကုိ လုပ္ေဆာင္ေစရန္ အမိန္႔ေပးေစခုိင္းခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ရုိးသားေသာ၊ ၾကိဳးစားေသာ၊ ဆရာကုိ ရုိေသေလးစားေသာ အဟိ ံသက ဆုိသူသည္ ေစခုိင္းခ်က္အတုိင္း ပံုေဖာ္ရာမွ လူရုိးမွ လူဆုိးအျဖစ္သုိ႔ ေျပာင္းျပန္ ေျပာင္းလဲသြားေလ၏။ အသိအျမင္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္ရာတြင္ မလုိတမာၾကီးသူတုိ႔၏ မရုိးမသား စြပ္စဲြေျပာဆုိမႈကုိ အၾကိမ္ၾကိမ္ခံရျခင္း၊ အၾကီးအကဲလုပ္သူတုိ႔၏ မဆင္မျခင္ ေစခုိင္းျခင္း၊ အမိန္႔ေပးျခင္းတုိ႔သည္ အဓိကက်ေသာ ေျပာင္းလဲေစမႈ ေက်ာရုိးပင္ျဖစ္သည္။

(၅)

          တုိင္းတပါးသားတုိ႔၏ ကၽြန္ဘဝ၊ အဖိႏွိပ္ခံဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ ၾကိဳးပမ္းရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖင့္ ဖဲြ႔စည္းထူေထာင္ခဲ့ေသာ တပ္မေတာ္သည္ လြတ္လပ္ေရးကုိ ျပည္သူတရပ္လံုးႏွင့္အတူလက္တဲြ၍ အရယူေပးနုိင္ခဲ့သည္။ BIA, BDA, PBF မွသည္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ေျပာင္းလဲတုိးတက္မႈႏွင့္ အတူ ဂုဏ္ေရာင္ထြန္းေတာက္ခဲ့ေသာ ျပည္သူတရပ္လံုးက အေလးအနက္ထားေသာ တပ္မေတာ္မွသည္ ျပည္သူတရပ္လံုး၏ ရံြေၾကာက္အျဖစ္သုိ႔ သက္ဆင္းသြားရျခင္းသည္လည္း အဂၤုလိမာလ ႏွင့္ တကၠသုိလ္ ဆရာၾကီး ကဲ့သုိ႔ပင္ မဆင္မျခင္ အမိန္႔ေပးေစခုိင္းသူႏွင့္ ေစခုိင္းခ်က္အတုိင္း ပံုေဖာ္ရသူတုိ႔၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အက်ဳိးတရားဟုပင္ မွတ္ထင္စရာရွိေတာ့၏။ အက်ဳိးတရားမဲ့ေသာ အေၾကာင္းသည္ မရွိနိင္သကဲ့သုိ႔ အေၾကာင္းတရားမဲ့ေသာ အက်ဳိးသည္လည္း မရွိနိုင္ေပ။ Reason and Effect သီအုိရီအရ...

-ေသြးထုိးလႈံ႔ေဆာ္သူ အုပ္စုရွိရမည္။

-တေသြးတသံတမိန္႔ကုိ အလဲြသံုးစားျပဳေသာ အမိန္႔ေပးေစခုိင္းသူ ရွိရမည္။

          ထုိထုိအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ “ငါ့နုိင္ငံေတာ္ င့ါနုိင္ငံသား ငါ့တပ္မေတာ္အတြက္ ငါ၏အသက္ကုိ စြန္႔လႊတ္ရန္ အဓိဌာန္ျပဳပါ၏” ဟု သစၥာဆုိထားသည့္ စစ္မႈထမ္းတုိ႔သည္ “ေရဘူးေပါက္တာ မလုိခ်င္ ေရပါတာပဲ လုိခ်င္တယ္” ဟူေသာ အမိန္႔ေပးေစခုိင္းမႈ ယႏၱရားေအာက္တြင္ ေစခုိင္းခ်က္အတုိင္း ပံုေဖာ္ရေသာ အဂၤုလိမာလစစ္သည္ မ်ားအျဖစ္ ျပည္သူမ်ား၏ နာက်ည္းမုန္းတီးၾကေလေရာ့သလားဟု ေတြးဆရင္း ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့သည္။

ေဇယ်ာ

၁၂-၂-၂၀၁၂