ေျပာျပခ်င္တဲ့ တပ္မေတာ္အရာရွိတစ္ေယာက္အေၾကာင္း(၂)...(ဟာဂ်ဴလီ.ကသာ)

   အစိုးရပိုင္းကေရာ အက်င့္ပ်က္ျခစားသူအေတာ္မ်ားမ်ားကပါ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ကို  အဆိုးျမင္၀ါဒီ လို႕ သမုတ္ခ်င္ၾကတယ္၊သူတို႕ ထင္ေယာင္ထင္မွား ၀ိုးတ၀ါး ျဖစ္မယ္ဆိုရင္လည္း ျဖစ္ခ်င္စရာ၊

ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ စာေတြပဲဖတ္ဖတ္ ကၽြန္ေတာ္ဆြဲတဲ့ ကာတြန္းေတြကိုပဲ ၾကည့္ၾကည့္ ေထာက္ျပေ၀ဖန္တာက အမ်ားသားကလား၊အျခားေသာ ဆရာသမားအမ်ားစုလို water follow,fish follow မ်ိဳးက သိပ္မရွိ၊ေရးလိုက္ ဆြဲလိုက္ရင္ တုံးတုံးတစ္တစ္၊ဒီေတာ့လည္း
အာဏာပိုင္သူေတြက ကၽြန္ေတာ္လို လူမ်ိဳး ဘယ္ကလာႀကိဳက္ပါ့မလဲေနာ့၊အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္
ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း သူမ်ားမုန္းတဲ့စာမ်ိဳး ဘယ္ကလာေရးခ်င္ပါ့မလဲ၊ေထာင္ႏႈတ္ခမ္းေလွ်ာက္ေန
ရတဲ့အလုပ္ ၊ေဆးရံုကို မ်က္စပစ္ေနရတဲ့အလုပ္မ်ိဳး ဘယ္လုပ္ခ်င္ ေရးခ်င္ပါ့မလဲ၊သို႕ေသာ္လည္း
ေခတ္ေကာင္း ေခတ္ေျပာင္းဖို႕ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕လို မီဒီယာလိုင္းေပၚက လူေတြဟာ ေခတ္ကို ေထာက္ေနရမယ္၊ျပေနရမယ္၊ေ၀ဖန္ေနရမယ္ေလ၊

ေဆာင္းပါးပါ ဒုတိယဗုိလ္မွဴးႀကီး မ်ိဳးခ်စ္

အားလံုးေကာင္းၾကပါသည္ခင္ဗ်ား လိုက္လုပ္ေနလို႕ ဘယ္ရပါ့မလဲ၊ဒီေတာ့ ဒီအလုပ္ကို

အရင္ကလည္း လုပ္ခဲ့တယ္၊အခုလည္းလုပ္ေနတယ္၊ေနာက္ကိုလည္း လုပ္ေနရဦးမွာပဲ၊
ဒါနဲ႕ပါတ္သက္ၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ႏွစ္ ၇ႏွစ္ေလာက္က ၁၉၉၀ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရခဲ့တဲ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္တစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္ေျပာဖူးတာေလးမွတ္မိေနပါေသးတယ္၊
အဲဒီအခ်ိန္က သူဟာ ကၽြန္ေတာ္အိမ္လာၿပီး ဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာပါတဲ့ ကၽြန္ေတာ္စာေလးေတြဖတ္
ၿပီးရင္ သေဘာေတြက်ေနတတ္တယ္ေလ၊ တစ္ရက္ေတာ့ သူ႕ကိုကၽြန္ေတာ္ေျပာျဖစ္ပါတယ္
“အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ္စာေတြသေဘာက်မွာပဲ ႀကိဳက္ေနမွာပဲ၊ေအး  တစ္ခ်ိန္
ခင္ဗ်ားတို႕ အာဏာေတြရေကာင္းရလာမွာ၊ အဲဒီအခါ

ခင္ဗ်ားတို႕အထဲမွာ ရံုးလုပ္ငန္း မကၽြမ္းက်င္တာေတြ၊အဖါးမခံဖူးေတာ့ အဖါးခံရတဲ့ဒါဏ္ေတြ မခံႏိုင္တာေတြေၾကာင့္ ကေမာက္ကမေတြ အလြဲအေခ်ာ္ေတြ ျဖစ္ၾကဦးမွာ
၊အဲဒီအခါ ကၽြန္ေတာ္တို႕က ေထာက္ျပေ၀ဖန္ ေရးသားရဦးမွာ၊
အဲဒီအခါ ခင္ဗ်ားတို႕က ဒီေကာင္ေတြ ငါတို႕ကို အဆိုးျမင္တယ္လို႕ ထင္ၾကဦးမွာ၊မုန္းၾကဦးမွာ၊ကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္း ဘယ္ပါတီ ဘယ္အစိုးရတက္တက္
လူထုဘက္ရပ္တည္တဲ့ စာေရးဆရာဆိုေတာ့  ဘယ္ပါတီ ဘယ္အစိုးရထဲမွ ၀င္လုပ္မယ့္ေကာင္ ရာထူးယူမယ့္ေကာင္မဟုတ္ဘူး”လို႕ေျပာဖူးပါတယ္၊ထားပါေတာ့ေလ၊ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေထာက္ျပေ၀ဖန္ေရးသားတာေတြဟာအစိုးရကို မုန္းလို႔ မဟုတ္ဘူး ေခတ္ကို ေကာင္းေစခ်င္လို႕၊ဒီေတာ့ ေကာင္းတာေလးေတြလည္းေရးရမယ္၊ဒါေၾကာင့္ လူမုန္းမ်ားခဲ့တဲ့ ရဲေတြ တပ္ေတြထဲမွာ ေကာင္းတဲ့သူေတြအေၾကာင္းေရးရမယ္၊
ဒါမ်ိဳးေရးတာဟာ ကိုယ့္အတၱအတြက္ ဖါးတာမဟုတ္ဘူး၊ဖါးရေအာင္လည္း
ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့သူေတြဟာ ကိုယ့္ကို အခြင့္အေရး ေပးႏိုင္ဖို႕ေနေနသာသာ၊သူတို႕

(အထူးသျဖင့္ အခုေရးေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္)ေတာင္ စားဖို႕၀တ္ဖို႕ အႏိုင္ႏိုင္..ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ပင္စင္စားေတြ။
ဒါေၾကာင့္ သူတို႕အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ေရးရတာ စိတ္သန္႕တယ္၊စိတ္ရွင္းတယ္၊

  ကဲ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီးမ်ိဳးခ်စ္အေၾကာင္း အပိုင္း(၂)ကေလးဆက္လိုက္ၾကရေအာင္..၊
သူဟာ ကသာခရိုင္မွာ (၂)ခါျပန္ၿပီး ခ၀တဥကၠဌ လုပ္ဖူးတယ္၊ပထမတစ္ခါ ခ၀တဥကၠဌ
တာ၀န္ယူတုန္းကအေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္အခုေတြကို အခုေရးေနတာ
၊ေနာက္တစ္ေခါက္ ကသာျပန္ေရာက္လာတဲ့အေၾကာင္းေတြလည္း ဖတ္ခ်င္သူရွိရင္ ေနာက္ေတာ့မွေရးဦးမယ္၊အခုေတာ့ ပထမအႀကိမ္  ခ၀တ

ဥကၠဌ အျဖစ္ေရာက္ခဲ့တုန္းကအေၾကာင္းအရာေတြ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး၊ဒီေနရာမွာတစ္ခုေတာ့ေျပာရဦးမယ္၊ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြမွာ လူနာမည္ေတြကို အတိအက်ပဲ ထည့္ေရးတယ္၊ဘာျဖစ္လို႕အဲဒီလို
ထည့္ေရးရတာလည္းဆိုေတာ့ အခ်ိဳ႕က လုပ္ႀကံဖန္တီးၿပီးေရးတယ္ထင္ေနၾကမွာစိုးလို႕၊
သိပ္ၿပီး နာမည္ပ်က္မယ့္ကိစၥမ်ိဳးေတြမွာေတာ့ နာမည္ကိုခ်န္ထားလိုက္မွာပါ၊

 တစ္ရက္က ျမန္မာ့ရုပ္သံထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ရံုတာ၀န္ခံကို၀င္းႏိုင္ထြန္းဆိုတဲ့သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ပန္းႏုေရာင္လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ ဆံုျဖစ္တယ္၊ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းပဲ“ကိုဂ်ဴေရ.ေျပာရဦးမယ္၊
မေန႕က ခ၀တကကၽြန္ေတာ့္ကို အစည္းအေ၀းေခၚတယ္ဗ်၊
အစည္းအေ၀းမစခင္မွာ မ၀တဥကၠဌက ကၽြန္ေတာ့္ကို သူ႕ရံုးခန္းထဲေခၚေျပာတယ္
၊ဒီကေန႕ အစည္းအေ၀းမွာ ခ၀တဥကၠဌက ျမန္မာ့ရုပ္သံထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ရံု

၀င္းထဲမွာ  ျမ၀တီထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ထပ္ၿပီးေထာင္ခ်င္တယ္၊ျဖစ္မလားေမးရင္ မျဖစ္ဘူးလို႕ေျဖ
၊ႏို႕မဟုတ္ရင္ ငါတို႕ အလုပ္ရႈပ္ေနဦးမယ္တဲ့၊ကၽြန္ေတာ္လည္း အစည္းအေ၀းမွာ ခ၀တဥကၠဌက
ေမးေတာ့မ၀တသင္တဲ့အတိုင္း မရဘူးလို႕ေျဖလိုက္တယ္”လို႕ေျပာလာပါတယ္၊အဲဒီအခ်ိန္က ကသာမွာ ျမန္မာ့ရုပ္သံပဲၾကည့္လို႔ရတာ၊ျမ၀တီၾကည့္လို႕ မရဘူး၊ဒါေၾကာင့္ခ၀တဥကၠဌ
ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးမ်ိဳးခ်စ္က ကသာ ကလူေတြကို ျမ၀တီၾကည့္ရေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္တာကို ကၽြန္ေတာ္က သေဘာေပါက္တဲ့အတြက္“ေနပါဦးဗ်ကိုႏိုင္ရ၊မ၀တဥကၠဌက မမွာထားဘူးဆိုရင္ေရာ ျမ၀တီထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ကို ခင္ဗ်ားတို႕ ျမန္မာ့

ရုပ္သံ၀င္းထဲမွာ လုပ္လို႕ရမွာလား”လို႕ျပန္ေမးပါတယ္၊ကို၀င္းႏိုင္ထြန္းက “ဟာ ကိုဂ်ဴကလည္း ဘာခက္တာမွတ္လို႕၊ထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ကေလးေထာင္ၿပီး လႊင့္တဲ့အခ်ိန္ျမ၀တီစက္ဖြင့္ေပးထားလိုက္ရံုပဲ

ဟာကို၊လြယ္ပါတယ္ဗ်၊ကၽြန္ေတာ္လည္း ကသာသားပဲ၊ကိုယ့္ၿမိဳ႕ကလူေတြကို ျမ၀တီဇာတ္လမ္းတြဲေတြ သိပ္ၾကည့္ေစခ်င္တာ၊ျမန္မာစာတမ္းထိုး ဇာတ္ကားေတြသိပ္ေကာင္းတာလို႕ေျပာပါတယ္”

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘယ္ရမလဲ၊အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဗိုလ္မွဴးႀကီးမ်ိဳးခ်စ္ဆီဖုန္းဆက္ပါတယ္၊

“ကိုဟာဂ်ဴလီ..ေျပာ၊ဘာရွိလဲ”

“ဗိုလ္မွဴးႀကီးတို႕ မေန႕က အစည္းအေ၀းလုပ္တယ္မဟုတ္လား”

“ဟုတ္တယ္ေလ”

“အဲဒီအစည္းအေ၀းမွာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးကျမန္မာ့ရုပ္သံတာ၀န္ခံကို  ျမ၀တီထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ ေထာင္လို႕ျဖစ္ မျဖစ္ေမးတယ္မဟုတ္လား”

ဗိုလ္မွဴးႀကီးမ်ိဳးခ်စ္ အေတာ္အံၾသသြားပါတယ္၊

“ခင္ဗ်ားကလည္း သိလွပါလား”

“ေနဦး မၿပီးေသးဘူး၊အဲဒီလိုေမးေတာ့ ျမန္မာ့ရုပ္သံ ထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ရံုတာ၀န္ခံက မရပါဘူးလို႕ေျဖတယ္မဟုတ္လား”

“ဟ.ကိုဟာဂ်ဴလီခင္ဗ်ားသိတာေတြ လြန္လာၿပီေနာ္”

“ထားပါဦး၊ကၽြန္ေတာ္ဆက္ေျပာပါဦးမယ္၊အဲဒီလိုေမးေတာ့ တာ၀န္ခံက မရဘူးလို႕ ဘာျဖစ္လို႕ေျပာတာလဲေရာသိလား”

“မရလို႕ မရဘူးေျပာတာမဟုတ္ဘူးလား”

“မဟုတ္ဘူး၊အစည္းအေ၀းမစခင္မွာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးရဲ႕လူ မ၀တဥကၠဌက မရဘူးေျပာခိုင္းလို႕ေျပာရတာ”

“ဒါျဖင့္ လုပ္ရင္ ရတယ္ေပါ့”

“ရတာေပါ့”

“ဟာဗ်ာ၊ဒီလူေတြ အေတာ္ခက္တဲ့လူေတြဗ်၊ကၽြန္ေတာ္က ၿမိဳ႕ကလူေတြ အတြက္လုပ္ေပးခ်င္တာ၊ဒီလူေတြက ကၽြန္ေတာ္လက္ထက္မွာ ဘာမွ မလုပ္ေပးခ်င္ဘူး၊ဘာျဖစ္လို႕လည္းဆိုရင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္

တဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း မစားဘူး၊ေအာက္က မ၀တေတြလည္း မစားနဲ႕လို႕ ေျပာထားတာ၊သူတို႕က သူတို႕ မစားရေတာ့ မလုပ္ခ်င္ၾကဘူး၊ေနပါဦး ခင္ဗ်ားသတင္းက တိက်ရဲ႕လား၊ဒီသတင္း

အတြက္ ရွင္းႏိုင္လား”

“ဟာ သိပ္ရွင္းႏိုင္တာေပါ့ဗိုလ္မွဴးႀကီးရာ”

ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္တစ္မနက္ (၁၀)နာရီေလာက္မွာပဲ ခ၀တဥကၠဌဗိုလ္မွဴးႀကီးမ်ိဳးခ်စ္ဆီက ဖုန္း၀င္လာပါတယ္၊

“ကိုဟာဂ်ဴလီ.အခုအားလား”

“ဘာရွိလို႕လဲ”

“အားရင္ ကၽြန္ေတာ္ရံုးခန္းကို ခဏလာေပးပါ၊မေန႕က ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ ကိစၥေလးရွင္းခ်င္လို႕”

ဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း စက္ဘီးေလးစီးၿပီး ဗိုလ္မွဴးႀကီးမ်ိဳးခ်စ္ရဲ႕ ရံုးေပၚတက္ခဲ့ပါတယ္၊သူရံုးခန္းေရာက္ေတာ့ ခ၀တအတြင္းေရးမွဴးေရာ မ၀တဥကၠဌေရာရွိေနၾကပါတယ္၊မ၀တဥကၠဌကေတာ့ မ်က္ႏွာ

ေတြပ်က္လို႕၊ကၽြန္ေတာ့္ထိုင္ထိုင္ခ်င္းပဲ“ကိုဟာဂ်ဴလီ မေန႕ကေျပာတာေလး ျပန္ေျပာပါဦး”ဆိုလို႕  မ၀တဥကၠဌကိုမ်က္ႏွာပူပူနဲ႕ပဲ အမွန္အတိုင္းအကုန္ေျပာခ်လိုက္ပါတယ္၊ မ၀တဥကၠဌမ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ႕

“မဟုတ္ဘူးမဟုတ္ဘူး၊ကၽြန္ေတာ္မေျပာဘူး”လို႕အေၾကာက္အကန္ျငင္းပါတယ္၊ဒီေနရာမွာ  ခ၀တဥကၠဌေရာ အတြင္းေရးမွဴးေရာက “ကိုဟာဂ်ဴလီ ဘာသက္ေသျပမလဲ”တဲ့၊ဒီေနရာမွာကၽြန္ေတာ္သို

၀ွက္ထားလို႕ မရေတာ့ပါဘူး၊ျမန္မာ့ရုပ္သံထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ရံုတာ၀န္ခံကို ေခၚေမးဖို႕ ေျပာရပါေတာ့တယ္၊ မ၀တဥကၠဌက ကၽြန္ေတာ္ေခၚလိုက္ပါမယ္ဆိုၿပီး ထိုင္ခံုေပၚကထေတာ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီးက ခင္ဗ်ား

မေခၚနဲ႕ဆိုၿပီး ခ၀တစာေရးတစ္ေယာက္ကို သြားေခၚခိုင္းပါတယ္၊ျမန္မာ့ရုပ္သံထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ရံုတာ၀န္ခံေရာက္မလာခင္ မ၀တဥကၠဌထထြက္သြားေတာ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီးက ကၽြန္ေတာ့ကို မ်က္စပစ္ျပပါတယ္၊

ခဏၾကာေတ့ာျမန္မာ့ရုပ္သံထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ရံုတာ၀န္ခံေရာက္လာပါတယ္၊ မ၀တဥကၠဌလည္းေနာက္က ပါတယ္၊အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္က“မေန႕တုန္းက ကိုႏိုင္ကို အစည္းအေ၀းမစခင္  မ၀တဥကၠဌက

ဘာေျပာလဲ”ေမးပါတယ္၊ျမန္မာ့ရုပ္သံထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ရံုတာ၀န္ခံကိုႏိုင္က ဒီေမးခြန္းကို ႀကိဳသိထားသလိုပါပဲ၊“ဘာမွ မေျပာထားပါဘူး”လို႕ မ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္နဲ႕ ေျဗာင္ျငင္းပါတယ္၊ကၽြန္ေတာ္

ေခါင္းႏွဘန္းေတြႀကီးသြားပါတယ္၊သက္ေသအျဖစ္ အသံသြင္းထားတာကလည္း ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဘာမွမရွိ၊ထိပ္တိုက္ျဖစ္ေနရတာက ေဒသအာဏာပိုင္ေတြနဲ႕၊ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းမေထာင္ရဲေတာ့ပါဘူး၊

“ခင္ဗ်ားမေန႕က ကၽြန္ေတာ့္ကို ပန္းႏဳေရာင္လၻက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ေခၚေျပာခဲ့တယ္ေလ”

“ကိုဂ်ဴ အၾကားမွားတာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္”

ကၽြန္ေတာ္ ဘာေျပာရမယ္မွန္းမသိေတာ့၊ရံုးခန္းထဲ ရွိသမွ်လူေတြလည္း ၿငိမ္ကုန္ပါတယ္၊ခဏအၾကာမွာ ဗိုလ္မွဴးႀကီး “ကဲ ဒါဆို အားလံုးအေရွ႔မွာ ငါျပန္ေမးမယ္၊ျမ၀တီ ထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ကို မင္းတို႕

ျမန္မာ့ရုပ္သံထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ရံု၀င္းထဲမွာ လုပ္ခ်င္တယ္၊ျဖစ္မလား”လို႕ေမးပါတယ္၊

“ျဖစ္ပါတယ္ဗိုလ္မွဴးႀကီး”

“ဒါဆို မေန႕ကေတာ့ ဘာျဖစ္လို႕မရဘူးလို႕ေျပာရတာလဲ”

“ေၾသာ္ဒါက  ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဌာနကေတာ့ခြင့္မျပဳပါဘူး၊ဒါေပမယ့္ ဗိ္ုလ္မွဴးႀကီးလုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့ လုပ္လို႕ရပါတယ္”

ဗိုလ္မွဴးႀကီးေတြသြားပါတယ္၊

“ဒါကဘာစကားလဲဗ်၊ခင္ဗ်ားတို႕ဌာနက ခြင့္မျပဳဘူးဆိုမွေတာ့ကၽြန္ေတာ္က ဘာေၾကာင့္ လုပ္လို႕ ရရမွာလဲ”

“မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်၊ဌာနကမွာထားပါတယ္၊ ေဒသအာဏာပိုင္ေတြလုပ္ခ်င္တာရွိရင္ လုပ္ေပးလိုက္လို႕”

“ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာေအာက္ေမ့လို႕လဲ၊ဌာနက ခြင့္မျပဳတဲ့အလုပ္ကို ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေတာ့မွ အာဏာသံုးၿပီးမလုပ္ဘူး၊ဥပမာေပါ့ဗ်ာ၊ခင္ဗ်ားအိမ္ အေပၚထပ္မွာ ဘုရားစင္ရွိေနတဲ့အတြက္

အိမ္ေပၚတြင္ ဖိနပ္မစီးရလို႕ခင္ဗ်ားကေရးထားမယ္၊ကၽြန္ေတာ္က ဖိနပ္စီးၿပီးတက္မယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားခြင့္ျပဳမလား”

ကိုႏိုင္က မဆိုင္းမတြပဲ “ခြင့္ျပဳပါတယ္ခင္ဗ်”လို႕ေျဖပါတယ္၊ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေဒါသထြက္သြားပါတယ္၊

“ဟ၊ဘာျဖစ္လို႕ခြင့္ျပဳရမွာလဲဗ်၊ခင္ဗ်ားအိမ္မွာ ခင္ဗ်ားစည္းကမ္းကို အားလံုးလိုက္နာရမွာေပါ့၊အဲဒီလိုပဲ ခင္ဗ်ားဌာနစည္းကမ္းကိုလည္း အားလံုးကလိုက္နာၾကရမွာပဲ၊ေတာ္ၿပီ၊ကၽြန္ေတာ္ေျပာမယ္

 ခင္ဗ်ားတို႕ ဌာနကခြင့္မျပဳတာကို ကၽြန္ေတာ္မလုပ္ေတာ့ဘူး၊မ၀တဥကၠဌကိစၥျပန္ဆက္ရရင္ ခင္ဗ်ား မေျပာဘူးဆိုတာ လိမ္ေနတာမွန္းကၽြန္ေတာ္သိတယ္၊ကိုဟာဂ်ဴလီကို ကၽြန္ေတာ္ယံုတယ္၊

ခင္ဗ်ား မေျပာပဲ သူမေျပာဘူး၊ဒီေတာ့မ၀တဥကၠဌ၊ခင္ဗ်ား စက္ရံုတာ၀န္ခံကို စစ္ေဆးအေရးယူပါ၊”လို႕ေျပာပါတယ္၊သူ႕ရံုးခန္းထဲက တာ၀န္ရွိသူေတြအကုန္ထြက္သြားၿပီး ဗိုလ္မွဴးႀကီးမ်ိဳးခ်စ္နဲ႕

ကၽြန္ေတာ္(၂)ေယာက္ထဲက်န္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေလသံတိုးတိုးနဲ႕“ခင္ဗ်ားလူက အလကားလူပဲဗ်၊သူကသာ မ၀တဥကၠဌေျပာပါတယ္ဆိုရင္ မ၀တဥကၠဌကို ကၽြန္ေတာ္အေရးယူဖို႕ဆံုးျဖတ္ထားတာ၊

အလကား သိပ္ေၾကာက္တတ္တဲ့လူပဲ”ေျပာပါတယ္၊ကၽြန္ေတာ္က ဗိုလ္မွဴးႀကီးေျပာတာကို ဘာမွျပန္မေျပာပဲကၽြန္ေတာ္စိုးရိမ္ေနတဲ့ကိစၥတစ္ခုကိုပဲ ေျပာျဖစ္ပါတယ္၊

“အဲဒါက အေရးမႀကီးဘူးဗိုလ္မွဴးႀကီးရဲ႕၊မ၀တဥကၠဌက အေရးယူလိုက္ရင္ ၀န္ထမ္းချမာ အလုပ္ေတြဘာေတြထိခိုက္ကုန္မွာ စိုးရတယ္”

“ကိုဟာဂ်ဴလီရယ္.ခင္ဗ်ားမွာလည္း ရိုးလိုက္တာ၊ဘယ္ကလာမ၀တဥကၠဌက အေရးယူပါ့မလဲ၊သူေျပာထားတဲ့ဟာပဲ၊အေရးယူလိုက္ရင္ သူ႕ဘက္ မွ်ားဦးျပန္လွည့္လာမွာေပါ့”လို႕ေျပာပါတယ္၊

ဗိုလ္မွဴးႀကီးေျပာတဲ့ အတိုင္းပါပဲ၊ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘယ္သူမွ ဘာမွ မျဖစ္ပဲၿပီးသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္၊

                                                                                                                                             ဟာဂ်ဴလီ(ကသာ)

 (အပိုင္း(၃)မွ ဗိုလ္မွဴးႀကီးမ်ိဳးခ်စ္နဲ႕ကၽြန္ေတာ္ေပါင္းၿပီး ေထာင္ထဲက အျပစ္မရွိတဲ့ တရားခံဦးမဲ(အသက္၆၅ႏွစ္)ကို ကယ္ထုတ္ခဲ့ပံုေရးပါဦးမယ္)