ယေန႔ျမန္မာ့နုိင္ငံေရးအေျခအေန အရပ္ရပ္မွာ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေက်ာ္ကာလႏွင့္ ခ်ိန္ထုိးၾကည့္လွ်င္ အစစအရာရာ အေျပာင္းအလဲမ်ားကုိ ျမင္ေတြ႔လာရမည္ျဖစ္သည္။ အေရးၾကီးေသာ နုိင္ငံေရးအခင္းအက်င္း တခုအတြက္ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္နုိင္ရန္ မိမိအျမင္မ်ားကုိ ေရးသားရျခင္းျဖစ္သည္။
တခ်ိန္က အုပ္စုိးသူအာဏာရွင္အစိုးရမွာ မိမိတုိ႔အာဏာတည္ျမဲေရး အေဆာက္အဦးၾကီးကုိသာ အခုိင္အမာ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသည္။ အာဏာကုိထိပါးလာလွ်င္လည္း သည္းမခံၾက။ တနည္းနည္းျဖင့္ အေၾကာင္းရွာျပီး ခ်က္ခ်င္းတုန္႔ျပန္တတ္သည့္သာဓကမ်ား အမ်ားအျပား ရွိခဲ့ပါသည္။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး အေျဖရွာေရးေခါင္းစဥ္မွာ ၄င္းတုိ႔အတြက္ အလြန္မွ ခါးသီးခဲ့ပါသည္။ အတုိက္အခံ အဖဲြ႔အစည္းမ်ားကုိလည္း အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္းေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚ တြန္းတင္ခဲ့သည္။
ျပည္တြင္းအတုိက္အခံလုပ္သူအမ်ားစုကုိ မတရားအမႈဆင္ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ့ေလသည္။
အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိလည္း ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမ ၃၀ ရက္ ဒီပဲယင္းလုပ္ၾကံမႈကုိလည္း အၾကံ အစည္ အျပည့္အဝျဖင့္ တုိက္ခုိက္ခဲ့ဖူးသည္။ ထုိမွ်မက တုိင္းရင္းသားနယ္ေျမေဒသ အသီးသီးကုိလည္း စစ္စခန္းမ်ား တုိးခ်ဲ႕ခ်ထားျပီး နယ္ေျမစုိးမုိးေရးအတြက္ လံုးပမ္းခဲ့ျပန္သည္။ တုိင္းရင္းသားေက်းရြာမ်ားကုိလည္း အဓမၼေျပာင္းေရႊ႕ေစျပီး စုစည္းရြာမ်ားအျဖစ္ သိမ္းသြင္းကာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ေနေစခဲ့သည္။နယ္စပ္ေဒသရွိ အတုိက္အခံအဖဲြ႔အစည္းမ်ား ေျခကုပ္စစ္စခန္းမ်ားကုိလည္း အျမဲအျပတ္စစ္ဆင္တုိက္ ခုိက္ကာ ျပည္တြင္းစစ္မီးကုိ ပုိမိုမ်ားျပားေစခဲ့သည္။
ျမန္မာနုိင္ငံတြင္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒကုိ နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ျပည္သူ တစ္သိန္းခဲြ ေလာက္ေသဆံုးသည္ကုိ မသိက်ဳိးကၽြံျပဳကာ ဇြတ္အတင္းအတည္ျပဳခဲ့ျပီး ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြ စီမံကိန္းကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့သည္။ ယင္းဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခဥပေဒအရ လႊတ္ေတာ္တြင္း၌ စစ္တပ္ကုိယ္စား လွယ္ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္း အလုိေလ်ာက္ပါဝင္ေရး ထည့္သြင္းျပဌာန္းခဲ့ေသးသည္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြ၌လည္း အမ်ားထင္မွတ္ထားသည့္အတုိင္း ျပည္ခုိင္ျဖဳိးပါတီကသာ နုိင္ငံအဝွမ္း အျပတ္အသတ္အနိုင္ရေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံု ျဖင့္ အားထုတ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။
ထုိေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္းမျပဳရန္ႏွင့္ မဲမေပးၾကရန္ အတိုက္အခံအဖဲြ႔အစည္းမ်ားမွ အျပင္းအထန္ ဆန္႔က်င္ၾက၊ ကန္႔ကြက္ၾကႏွင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေရြးေကာက္ပဲြဝင္ခဲ့ေသာ ဒီမုိကရက္တစ္ႏွင့္ တုိင္းရင္းသား လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္အနည္းငယ္သာ လႊတ္ေတာ္တြင္း ေနရာရရွိခဲ့သည္။
ျမန္မာနုိင္ငံတြင္ လႊတ္ေတာ္ၾကီးစတင္ေပၚေပါက္လာသည္ႏွင့္ ထင္မွတ္မထားေသာ အေျပာင္းအလဲ မ်ားကုိ စတင္ေတြ႔ျမင္ခြင့္ရခဲ့ပါသည္။ ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီး ဦးေအာင္ၾကည္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ ႏွစ္ၾကိမ္ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးျပီးေနာက္ နုိင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး ခြင့္ရရွိခဲ့သည္။ အစုိးရမွ မထင္မွတ္ဘဲ အတုိက္အခံတုိ႔ကုိ အသိအမွတ္ျပဳလာရသည္။ ထုိအခြင့္အေရးတုိ႔ကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ပီပီ အမိအရဆုပ္ကုိင္နိုင္လုိက္သည္ဟု ယူဆမိပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးျပီးေနာက္ပုိင္း ျမန္မာ့နုိင္ငံေရး ရာသီဥတုမွာ အလြန္ပင္ ဂုဏ္သိကၡာ ျမင့္တက္လာခဲ့ရသည္။ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္မည္ကုိ စုိးရိမ္ၾကသူတုိ႔ကလည္း သတိၾကီးၾကီးျဖင့္ မယံုသကၤာ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကဆဲပင္ျဖစ္သည္။ နုိင္ငံေရးအေျခအေနမွာ အဆုတ္လကၡဏာ မေတြ႔ရေတာ့။ အတုိက္အခံတုိ႔ ပါဝင္လာေစေရး အတြက္ အရပ္သားအစုိးရမွ ဥပေဒအခ်ဳိ႕ကုိ ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးျပီး အတိုက္အခံတုိ႔ ေရြးေကာက္ပဲြ ဝင္ေစခဲ့သည္အထိ ပါဝင္မႈျပဳခဲ့သည္။
ထုိထက္မက အက်ဥ္းသားမ်ားကုိလည္း လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျပဳျခင္း၊ ျပစ္ဒဏ္ေလွ်ာ့ေပ့ါေပးျခင္းတုိ႔ကုိ လည္း ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ျပန္သည္။ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အနည္းငယ္သာ လြတ္ေျမာက္လာေသာအခါ အားမလုိ အားမရျဖစ္ကာ အက်ဥ္းသားလြတ္ေျမာက္ေရးေတာင္းဆုိသံမ်ား ပြက္ေလာရိုက္ဆူညံေနေတာ့သည္။ မည္သုိ႔မွ် တုန္႔ျပန္သံမၾကားရ။ ၁၂-၁-၂၀၁၂ ရက္ေန႔ညတြင္ နုိင္ငံအတြက္အက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ပူးေပါင္းပါဝင္ လုပ္ေဆာင္လုိသူ အက်ဥ္းသား ၆၅၁ ဦးကုိ လြတ္ျငိမ္းခြင့္ျပဳေၾကာင္း ေၾကညာလုိက္ေသာအခါ အားလံုးပင္ မင္တက္မိ ကုန္ၾကေတာ့သည္။ မီဒီယာသမား မ်ားလည္း အလစ္ေခ်ာင္းအတုိက္ခံရသလုိ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္တုိ႔သည္ ၁၃-၁-၂၀၁၂ ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အားလံုးက ဝမ္းသာၾကည္နူး ရင္ခုံေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္။ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ နုိင္ငံေရးက်ဥ္းသားမ်ားအျဖစ္ ထင္ရွားေသာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တုိင္းရင္းသားေခါင္း ေဆာင္မ်ားႏွင့္ အက်ဥ္းက် သံဃာေတာ္မ်ား ႏွင့္ ယခင္က အာဏာရွင္ေဟာင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညြန္႔ပါ လြတ္ေျမာက္လာသည္ကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္။
အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္မႈအေပၚ ျပည္သူလူထုႏွင့္ အတုိက္အခံအဖဲြ႔အစည္းမ်ားမွာ ဝမ္းသာ ဧည့္လဲႏွင့္ ၾကိဳဆုိၾက၊ဂုဏ္ျပဳၾကႏွင့္ ဝမ္းသာမ်က္ရည္တို႔ပင္ ျပည့္လွ်မ္းေသာ ေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ မိမိတုိ႔ ေနထုိင္ရာ ဒုကၡသည္စခန္းမွာပင္ ေက်နပ္ျပံဳးမ်ား ဖူးပြင့္ရာေန႔တေန႔ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အက်ဥ္းသားမ်ားထဲတြင္ အာဏာရွင္ေဟာင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညြန္႔ႏွင့္ အေပါင္းတခ်ဳိ႕ ပါဝင္လာသည္ကုိေတာ့ မလုိလား မႏွစ္သက္သူ အေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ေတြ႔လုိက္ရပါသည္။
ျမန္မာနုိင္ငံ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္အဝရရွိေရးအတြက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တုိက္ပဲြဝင္ေန ေသာ အတိုက္အခံမ်ားအေနျဖင့္ ထုိကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ဥေပကၡာျပဳ၍ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားထားနုိင္ဖုိ႔လုိမည္ ထင္ပါသည္။ မိမိတုိ႔ အတုိက္အခံမ်ားမွာ ကုိယ္ေဖာက္ေသာလမ္းကို ကုိယ္ေလွ်ာက္ၾကရာတြင္ တနည္းနည္းျဖင့္ ေပးဆပ္ရသည္သာျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့နုိင္ငံေရး ဇာတ္ခံုေပၚ ဝင္ေရာက္လာသူအားလံုး ေပးဆပ္မႈမွာ အနည္းႏွင့္ အမ်ားကြာျခားမႈ ရွိနုိင္ပါသည္။ ထုိေပးဆပ္မႈမ်ားမွာ မိမိကုိယ္က်ဳိးအတြက္မဟုတ္ တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိး ေကာင္းစားေရးအတြက္ ေပးဆပ္ျခင္းသာ ျဖစ္ေစခ်င္ပါသည္။ ဤေနရာ၌ ငါကေတာ့ ဒီေလာက္ေပးဆပ္ရတာ ဆုိျပီး ေပးဆပ္မႈကုိခုတံုးလုပ္၍ အခြင့္ေကာင္းယူမည့္သူမ်ားကုိ မေရြးခ်ယ္မိရန္ ဒီမုိကေရစီကုိဦးတည္ ေလွ်ာက္လွမ္း ေနေသာ မိမိတို႔လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအေနျဖင့္ ေကာင္းစြာသတိခ်ပ္စဥ္းစားအပ္သည္ဟု ထင္မိပါသည္။
အတုိက္အခံျပဳလုပ္လွ်င္လည္း တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးအက်ဳိးရွိေစမည့္ အမွန္တရားဘက္မွ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ရပ္တည္ျပီး အတုိက္အခံလုပ္ေစလုိပါသည္။ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးအတြက္ အက်ဳိးမျပဳေသာ ကိစၥရပ္ဟူသမွ်ကုိ အေရးၾကီးေသာ ကာလတခုတြင္ အမွားအယြင္းမရွိေစရန္အတြက္ အားလံုးတြင္ တာဝန္ရွိသည္ဟုယူဆ မိပါသည္။ အတိတ္ကာလ၌ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာတုိ႔ေပၚတြင္ အေကာင္းဆံုး သင္ခန္းစာယူျပီး ေရွ႕ဆက္ အနာဂတ္ခရီးတြင္ အမွားနည္းနုိင္ေရးအတြက္ကုိသာ ရည္ရြယ္ျပီး တုိင္းျပည္ျပန္လည္တည္ေဆာက္ ေရးအတြက္ အက်ဳိးရွိရွိ ဝုိင္းဝန္းအၾကံျပဳ ေဆြးေႏြးေစလုိပါသည္။ တေယာက္တေပါက္အလုပ္လုပ္ရမည့္အခ်ိန္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ စုစည္းညီညာစြာျဖင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွသာ အနာဂတ္မ်ဳိးဆက္သစ္တုိ႔သည္ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး အသီးအပြင့္တုိ႔ကုိ ခ်ဳိျမိန္စြာ စားေသာက္နုိင္ေရးမွာ အစိုးရေရာ အတုိက္အခံပါ ႏွစ္ဘက္လံုးမွာ တာဝန္ၾကီးတရပ္အေနျဖင့္ ရွိေနပါသည္။
ေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္ မလုိလားအပ္ေသာ ကိစၥမ်ားကုိ ဥေပကၡာျပဳသင့္က ျပဳၾကရမည္။ အာဃာတ တရားမ်ား မပြားမ်ားၾကဘဲ ေမတၱာတရားျဖင့္ တုန္႔ျပန္ျခင္းမွာ ေကာင္းမြန္ေသာ တန္ျပန္အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ပိုမုိရရွိခံစားနုိင္ပါ သည္။
မုန္းစကုိတုိေစ ခ်စ္စကုိရွည္ေစရန္အတြက္ ရည္ညႊန္းေရးသားလုိက္ရပါသည္။
အုပ္ၾကီးေဖ
No comments:
Post a Comment