နာက်ည္းလို႔ေတာ့မဟုတ္ပါ(ေဖ့ဘြတ္ေပၚမွ)

နာက်ည္းလို ့ေတာ ့ မဟုတ္ပါဘူး .....။လက္တဆုပ္ စာ ေမ်ွာ္လင္ ့ခ်က္ေတြနဲ ့ ငါ ့တုိ ့ အသက္ရွင္ေနႀကရတာပါ ...။တျဖည္းျဖည္းရုန္းကန္လာျပီးတိုင္းျပည္ အတြက္ သစၥာေလးခ်က္ ငါတို ့ ဟစ္ေႀကြးခဲ ့ႀကတာပါ..။

ျပည္ပေရာက္ေတြေျပာေတာ ့ စစ္ေခြးေပါ့.။ရင္ထဲမွာလိွုက္ရင္း တစစ္စစ္နာတယ္...။ဘယ္သူ ့ကိုမွလည္း မတိုက္ခိုက္သလို ေပးအပ္တဲ ့တာ၀န္ေက်ဖို ့ ၊တိုင္းျပည္ တိုးတက္ဖို ့ တေထာင္ ့ တေနရာကေန သဲပြင္ ့သာသာေပးဆပ္ ငါ ့တို ့ ဘ၀ေတြ ေပးအပ္ခဲ ့ႀကတာပါ..။စစ္တပ္ထဲ၀င္မယ္ဆုိကတည္းက ၁၅ ေက်ာ္ ၁၆ နွစ္နဲ ့ အိမ္နဲ ့ခြဲခဲ ့ႀကရတယ္..။ေတြးႀကည္ ့စရာ မလိုပါဘူး ကြာ။အဲခ်ိန္မင္းတို ့က အိမ္မွာ ႏြဲ ့ဆိုး ဆိုးလို ့ေကာင္းတုန္း ၊ဒါမွမဟုတ္မိဘ ေငြေလးနဲ ့ တကၠသိုလ္ တက္ဖို ့ ျပင္ေနတုန္းျဖစ္မွာပါ ။ မိဘနဲ ့ေ၀း ၊အိမ္နဲ ့ေ၀းျပီးေနရတဲ ့ ဒုကၡဆိုတာ ကိုယ္ေတြ ့ႀကံဳမွ ကိုယ္ခ်င္းစာနိုင္တဲ ့ အရာမ်ိဳးပါ ။အဲ ဒီအခ်ိန္တုန္းက ပိုက္ဆံမက္ရေအာင္လည္း အရာရွိလစာက ၂ေသာင္းခြဲပဲ ရွိတဲ ့ အခ်ိန္ ဗိုလ္ေလာင္းလစာ က ၅၀၀၀ ပဲ၇ွိတဲ ့ အခ်ိန္ပါ။

ကိုယ္ပိုင္ ပိုက္ဆံ၇ွိလို ့ ျပည္ပမွာ ေက်ာင္းတက္ရတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ကိုယ္စီးပြားေရး အတြက္ ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေႀကာင္းရွာနိုင္တဲ ့ ေခတ္မွာ နဖူးကေခ်ြး ေျခမေပၚ ဘယ္နွစ္စက္ က်က် ဒီလစာက ေျပာင္းမသြားပါဘူး ။

တခ်ိဳ ့ကလည္းေျပာႀကတယ္ ဦးသန္း့ေရႊ ရဲ ့ ေခြးေတြတဲ ့ေလ ။ေျပာရက္လိုက္ႀကတာဗ်ာ။ တခ်ိဳ ့ကလည္း ကိုယ္ခ်င္း မစာနာ ေပးထားတဲ ့ကြန္ ့မန္ ့မွာေတာင္ like လိုက္ႀကေသးတယ္..။ငါ တို ့ က စစ္သားပါ ။အုပ္ခ်ဴပ္သူ ဘယ္သူေျပာင္းေျပာင္း ျပည္သူကို ကာကြယ္ဖို ့ အတြက္ နဲ ့ ျပည္သူ ့အက်ိဴးျပဳေတြလုပ္ဖို ့ သက္သက္ ငါ ့တို ့ရပ္တည္ေနခဲ ့ႀကတာ...။

တခ်ိဳ ့ေျပာတာ ႀကားေသးတယ္ ႀကံ ဖြံ ့ စစ္ေခြးေတြတဲ ့ေလ။ စာလည္း မတက္ ၊အသိပညာလည္းမရွိ ၊ကိုယ္ကိုကိုယ္ စာမဖတ္ဖူးဆိုတာကို လူလည္ေခါင္ ခ်ျပသလိုမ်ိဴးလည္း ေတြ ့ခဲ ့ႀကံဳခဲ ့ဖူးတယ္။ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ကတည္းက စစ္တပ္က ကာကြယ္ေရး အပိုင္းသြားေနတဲ ့ အခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြရဲ ့၀ိ၀ါဒေတြ ပ်က္ျပားသြားေအာင္ ေျပာတဲ ့သူေတြက ေျပာေနတုန္း။

ရန္ကုန္မွာ မီးေလာင္ေတာ ့ မီးသတ္ကားက ေရ ႀကာႀကာမပတ္ဖူးတို ့ ၊မီးမေလာင္ခင္ မီးသတ္ေတြ ဘယ္နားသြားေသေနတာတုန္းတို ့၊ ဗံုးေပါက္ကြဲမွ ၇ဲ က ဘာလာလုပ္တာတုန္းတို ့ေပါ့။ မီးသတ္ကားက (၃)မိနစ္ပဲ ပတ္လို ့ရတာရယ္ ၊မီးမေလာင္ပဲနဲ ့ ဘယ္မီးသတ္ကားက ႀသေႀသာ္ဆြဲပီ လမ္းတကာေလ်ာက္လည္ေနရမလဲရယ္ ၊ဗံုးမေပါက္ပဲနဲ ့ အေရးႀကီးေနရာကလြဲလို ့ ဘယ္နိုင္ငံတကာ ရဲ ကမ်ား အခ်ိန္ျပည္ ့လံုျခံဳေရး ယူတာေတြေတြ ့ဖူးလို ့လားဆိုတာေတြကို ေျပာျပခ်င္လိုက္တာ...။ဒီလိုနဲ ့ ကြန္ ့မန္ ့သူေတြႀကည္ ့လိုက္ေတာ ့ အသက္ငယ္ငယ္၇ြယ္ရြယ္ေလးေတြ။နိုင္ငံအတြက္ ပခံုးေျပာင္းမဲ ့သူေတြကဒီလိုျမင္ေနမွေတာ ့ အနာဂတ္အတြက ရင္ေလးလို ့မဆံုးဘူး...။

ငါတို ့လည္းနွလံုးသားနဲ ့လူလုပ္တာပါ...။ခံစားတက္တာေပါ့။ေႀကကြဲတက္တာေပါ့။အိမ္ကိုလည္းလြမ္းတက္ေတာ ့ေပါ့။နာက်ဥ္တက္တာေပါ့။စာဖြဲ ့လုပ္

ျပီးဂုဏ္ျခင္းျပိဳင္တာေတာ ့မဟုတ္ဘူးေပါ့...။ငါ ့တို ့အားလံုးကလည္း တိုင္းျပည္အက်ိဳးကို ထမ္း၇ြက္ေနသူေတြပဲေလ။။မီးသတ္ေတြကမွ စ်ာပနာ အခမ္းအနားနဲ ့ သူေကာင္းျပဳျခင္းခံရပါေသးတယ္...။အြန္လိုင္း မွာ လည္း ခ်ီးက်ဴး ႀသဘာ ထာပနာေတြလည္း ရင္တုန္ပန္းတုန္ ငါ ဖတ္ခဲ ့ရတယ္။တခ်ိန္တည္းမွာေရွ ့တန္းစစ္ေျမျပင္မွာငါ ့ရ ဲေဘာ္ေတြနဲ ့ငါ ့သူငယ္ခ်င္း၊ငါ ့ညီအကိုေတြအတြက္က်ေတာ ့ေရာ ေတြးေတာ ့ရင္ထဲမွမခ်ိဘူး။တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျခင္းတူတာ

ေတာင္ ပစ္ပယ္ထားခံရတဲ ့ ငါ ့တို ့ ဘ၀ေတြကုိက ေျမႀသဇာသက္သက္ေလပဲလား..။

စစ္အေႀကာင္း စစ္သားေတြပဲသိပါတယ္။ကိုယ္အိုး ကိုယ္အိမ္ ကိုယ္ယာနဲ ့ျဖစ္ေနမွေတာ ့သံေယာဇဥ္ကို စြန္ ့ျပီး ဘယ္သူကမ်ား စစ္တိုက္ထြက္ခ်င္ပါ့မလဲ..။ဘယ္သူကမ်ား ေျခလက္အဂၤါ စြန္ ့ခ်င္ပါ ့မလဲ ။ မ်က္လံုးတဘက္ကမ္းတဲ ့စစ္ဗိုလ္၊ေျချပက္သြားတဲ ့စစ္ဗိုလ္ကို ခ်စ္လွပါျပီဆိုတဲ ့ဘယ္မိန္းကေလးမွလက္ထက္ဖို ့ေခါင္းျငိမ္ ့ေတာ ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။။တခါတေလ ငါစဥ္းစားတယ္ ။ျမန္မာနိုင္ငံမွာ စစ္မွု ့မထမ္းမေနရ စနစ္မ်ား ျဖစ္လာရင္ေကာင္းမယ္လို ့။ဒါမွ ငါ ့တို ့ဘ၀ အေျခအေနနဲ ့ငါ ့တို ခံစားခ်က္

ေတြကို နားလည္နိုင္မွာေလ။ပဲဟင္းမႀကိဳက္တဲ ့သူေတြ ။အိပ္ေရးမက္သူေတြ၊ ဆင္းရဲ ဒဏ္မခံနိုင္တဲ ့သူေတြ ကိုယ္ခ်င္းစာနိုင္မယ္ဆုိရင္ ငါ ျမန္မာနိင္ငံမွာစစ္သား ျဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူေနမွာပါ။တခါလာလည္း ဘုရားနားကယူနီးေဖာင္ခန္ ့ခန္ ့နဲ ့ ေကာင္မေလးေလးလွလွ ့ စစ္ဗိုလ္ဇာတ္၀င္ခန္းေတြ ၇ိုက္ေနမွေတာ ့ လက္ ေတြ ့နယ္ပယ္မွာ ၀ဲစြဲေနတဲ ့စစ္ဗုိလ္ေတြက အပယ္ခံလိုလိုေလ။ဒီလိုနဲ ့ ငါ ့တို ့ ကျပည္သူေတြနဲ ့ကင္းကြာခဲ့တာလားလို ့ေတြးေနမိတယ္.။

ငါတို ့လက္ေတြ က အေႀကာင္းမဲ ့ရန္ရွာျပီး လူသတ္ဖို ့အတြက္ စစ္ေသြးႀကြေနတာမဟုတ္ရပါဘူး။ျပည္သူေတြကိုကူညီဖို ့ အက်ိဴးျပဳဖို ့ အတြက္သက္သက္ရယ္ပါ။ျမန္မာနိုင္ငံက မီးရထားလမ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စစ္သားကပဲေဖာက္ေပးတာပါ။ဆည္တမံေတြကို ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေတြဦးစီးျပီး တည္ေဆာက္ခဲ့တာပါ။ေဖာက္ျပီးသား ကားလမ္းေတြ ၊ရထားလမ္းေတြမွာ စစ္သားေတြပဲ လံုျခံုေရးယူေပးတာပါ ။ဘုရားရင္ျပင္မွာလည္း စစ္သားေတြရွိပါတယ္။ဘူတာတိုင္းမွာလည္းစစ္သားေတြရွိပါတယ္။နာဂစ္တုန္းကလည္း ရန္ကုန္က သစ္ပင္က်ိဳးပ်က္ေတြ ၊လူေသေကာင္ေတြကို ဘယ္သူေတြကမ်ား ဖယ္ရွင္းေပးခဲ ့တာလဲ။စစ္သားေတြပါပဲ။

လုပ္သေလာက္နဲ ့ တန္ျပန္ေမတၱတရားေတာ ့ငါ ့တို ့ခံစားခ်င္တာေပါ့။မေန ့က KNU နဲ ့ ျငမ္းခ်မ္းေရး စာခ်ဴပ္ခ်ဴပ္တယ္။၇င္ထဲမွာေပ်ာ္တဲ ့ အေပ်ာ္ကိုထိမ္းမထားနိုင္ခဲ ့ဘူး။အဲ ျပည္ နယ္မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ ့ငါ ့စစ္သည္ေတြ ငါတို ့ သူငယ္ခ်င္း ညီ အကို ေတြ အားလံုး ေနာက္တန္းျပန္၀င္နိုင္ျပီဆိုတဲ ့အသိနဲ ့ ပိတိဆိုတာ ေျပာမျပတက္ခဲ ့ဘူး။ဒါကို ပဲ ျဖဳတ္ဦးေနွာက္ ျပည္ပေရာက္တခ်ိဳ ့က ကရင္ျပည္နယ္ခြဲ ထြက္ခြင္ ့ေပးေရးဆိုျပီး လုပ္လိုက္ႀကေသးတယ္ေလ။ငါေလ ငါ ျမန္မာနိုင္ငံႀကီးကို တလက္မေလး

ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာကိုေတာင္ ေသမေလာက္ေႀကာက္တာပါ။

သႀကၤန္ပြဲေတြကိုပဲ ႀကည္ ့။ျပည္သူေတြေပ်ာ္ဖို ့ငါ ့တို ့ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ေနႀကရတယ္ ။မညီျငဴခဲ ့ႀကဘူးေလ။ ဒီေခတ္လူငယ္ေတြ သႀကၤန္ ၁၇က္ေလာက္ မလည္ရရင္ေသေလာက္တဲ ့မ်က္နွာနဲ ့။အမ်ားႀကီးမႀကည္ ့ပါနဲ ့ ။အျပင္စည္းမွာငါ ့တို ရွိေနတယ္။အတြင္းစညး္မွာ ရဲ ေတြရွိေနတယ္။ကားလမ္းထက္မွာ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ရွိေနတယ္။

အခါႀကီး ၇က္ႀကီးမွာ ငါ ့တို ့လည္း ဥပုဒ္ေလးေတာ ့ေစာင္ ့ခ်င္တာေပါ့။ဒါမွမဟုတ္လူငယ္ပီပီ ေရကစားခ်င္တာေပါ့။ဒါေတြအားလံုးကို မ်က္ကြယ္ျပဳျပီး Duty ကို ဦးထိပ္ပန္ဆင္ခဲ ့ႀကတာ။ဒါေတြကိုလည္း သိရက္နဲ ့ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခံရတယ္။တကယ္ပါ

နာက်ည္းလို ့ေတာ ့မဟုတ္ပါဘူး.....။လက္တဆုပ္စာ ေမ်ွာ္လင္ ့ခ်က္ေတြနဲ ့ငါ ့တုိ ့အသက္ရွင္ေနႀကရတာပါ...။တျဖည္းျဖည္းရုန္းကန္လာျပီး

တိုင္းျပည္ အတြက္ သစၥာေလးခ်က္ ငါတို ့ ဟစ္ေႀကြးခဲ ့ႀကတာပါ..။ (မင္းသန္ ့)