အရာရွိတေယာက္ရဲ႕ တပ္မေတာ္သားေတြအတြက္ သူ႔အေတြ႕အႀကံဳကိုမွ်ေဝျခင္း

ခက္ခဲ ၾကမ္းတမ္းလွတဲ့ DSA ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀ကို ျဖတ္ေက်ာ္ရတာဟာ ဘယ္ေလာက္
ခက္ခဲ တယ္ဆိုတာ ေျပာျပရင္ မယုံႏိုင္စရာပါပဲ။ DSA ကိုစတက္တဲ့ ပထမႏွစ္
ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀ဟာ အရပ္သား ဘ၀ကေန စစ္သားဘ၀ကို စတင္ကူးေျပာင္းရတဲ့
ကာလျဖစ္လို႔ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ေလာင္း ဘ၀ကို အရႈံးေပးျပီး ဘ၀
ပ်က္သြားရတဲ႔ လူေတြ မနည္းပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ဗိုလ္ေလာင္း ဘ၀ဆိုတာ တကယ့္
အျဖဴထည္ေလး ေတြပါ။ သူတို႔ေတြဟာ ဒီကေန႔ တပ္မေတာ္ရဲ႕လက္ရွိ အေျခအေန
ေတြကိုလဲ ဘာမွ ဂဃဏန နားမလည္ ၾကေသး ပါဘူး။

၁၀၀ မွာ ၉၅ ေယာက္က တကယ္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ခ်စ္လို႔ တပ္မေတာ္ကို အထင္ၾကီးျပီး
၀င္လာတဲ့ သူေတြပါ။ အားလုံးဟာ တစ္ေသြး၊ တစ္သံ၊ တစ္မိန္႔ ဆိုတဲ့
ပုံသြင္းမႈကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ခံယူထားၾကတဲ႔ အခိ်န္ပါ။ တကယ္လည္း
စစ္တကၠသိုလ္ရဲ႕ အရိပ္ေအာက္မွာ အဆင့္ အတန္းမေရြး အားလုံး တန္းတူဆိုျပီး
မွတ္ထင္ ခံယူခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေပမဲ႔ … အဲဒီခံယူခ်က္ေတြဟာ စစ္တကၠသိုလ္
ေရာက္ျပီး ….. ထပ္ေျပာရရင္ ေဆးေအာင္ျပီး ဗိုလ္ေလာင္း ဘ၀ေရာက္လို႔
တစ္ပတ္ေလာက္ အၾကာမွာဘဲ အဲဒီ ခံယူခ်က္ေတြအားလုံး ေျမာင္းထဲေရာက္
ကုန္ပါေတာ႔တယ္။ “မင္းက တပ္ရင္းမွဴးသားလား” လို႔ အေမးခံရျပီး ရင္ဘတ္ကို
အုန္းခနဲ လက္သီးနဲ႔ ထိုးထည့္ လိုက္တာက “ငါက တိုင္းမွဴးသားကြ” ဆိုတဲ့
အေနာက္ေတာင္တိုင္း တိုင္းမွဴးရဲ႕သား ဒုတိယႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္း ေက်ာင္းသား
တိုးႏိုင္မန္းပါ။ အထိုးခံရတဲ့ ပထမႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းကို တပ္ရင္းမွဴး
သားမွန္းသိလို႔ အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာထိုး တာပါ။ ေနာက္ပိုင္း သိလာရတာက
တိုးႏုိင္မန္းဟာ ပထမႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္း ဘ၀ကိုလည္း အိပ္ရင္း စားရင္း
ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ႔သလို ဒုတိယႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀မွာလဲ ပထမႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းေတြ
အူတုန္ သည္းတုန္ ေၾကာက္ရတဲ့ စီနီယာျဖစ္လာ ခဲ႔ပါတယ္။

တိုးႏိုင္မန္းနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ စီနီယာဗိုလ္ေလာင္း မေျပာႏွင္႔ ေက်ာင္းက
အရာရွိမ်ားပင္ ျဗဟၼာဦးေခါင္းကိုင္ထားရသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဂ်ဴနီယာ
ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀မွာ အမ်ားနဲ႔ တန္းတူ Hall Room ေတြမွာ ေနၾကရတာပါ။
ခုတင္တစ္လုံး၊ Show ျပတဲ႔ Locker ၄ လုံးန႔ဲ ေသတၱာ ၁ လုံးစာ ေနရာ
က်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ တိုးႏိုင္မန္းမေပ်ာ္ပါဘူး။ သူက သီးသန္႔
စတိုခန္းမွာပဲေနပါတယ္။ အဲဒီစတိုခန္းဟာ ဗိုလ္ေလာင္း ၁၅ ေယာက္ ေလာက္ေနလို႔
ရတဲ႔အခန္းပါ။ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုရင္ မီးသီးေတာင္ ကိုယ္ပိုင္ မထားရတဲ့
ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀မွာ ဂ်ဴနီယာတန္းပဲ ရွိေသးတဲ့ တိုးႏိုင္မန္းက
အဲဒီစတိုခန္းၾကီးထဲမွာ တီဗြီ၊ ထမင္းေပါင္းအိုး၊ လွ်ပ္စစ္မီးဖို၊
လွ်ပ္စစ္မီးပူ၊ Locker ၁၀ လုံးထဲမွာ စားစရာေခါက္ဆြဲေျခာက္၊ အသီးအႏွံ၊
အေၾကာ္အေလွာ္မ်ိဳးစုံနဲ႔ တကယ့္ ဇိမ္က်က် ေနခဲ႔တာပါ။ ေက်ာင္းကထုတ္ေပးတဲ့
ေစာင္၊ ျခင္ေထာင္၊ ေခါင္းအုံးေတြကို သူ မသုံးပါဘူး။ ျပီးေတာ့
လက္တုိလက္ေတာင္း ခိုင္းဖို႔ သူ႔ထက္ငယ္တဲ႔ ဗိုလ္ေလာင္း ၅ ေယာက္ေလာက္က
သူ႔အနားမွာ အခိ်န္ျပည့္ပါပဲ။

ျပီးေတာ့ မယုံႏိုင္စရာ တစ္ခုေျပာ ျပပါဦးမယ္။ တိုးႏိုင္မန္းက ဒီေလာက္နဲ႔
မတင္းတိမ္ေသးပါဘူး။ အိမ္နဲ႔ အခိ်န္မေရြး ဆက္သြယ္လို႔ရေအာင္ ၄ ထပ္ေဆာင္
ေက်ာင္းေခါင္မိုးေပၚမွာ Cordless Phone အင္တင္နာတိုင္ၾကီးကို
ေထာင္လိုက္ပါေသးတယ္။ တိုးႏိုင္မန္းအခန္းကို၀င္လိုက္

ရင္ စားေသာက္ဆိုင္ကို
ေရာက္သြားသလိုပါပဲ။ VCD Karaoke က တၿငိမ္႔ျငိမ္႔။
ေၾကာ္ေလွာ္ခ်က္ျပဳတ္ေနၾကတဲ႔ ထမင္းဟင္း အနံ႔က တသင္းသင္းနဲ႔။ ေက်ာင္းက
Training Officer မေျပာနဲ႔။ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးေတာင္ သူ႔ကို
ဘာမွမေျပာရဲပါဘူး။ မေျပာရဲတာက ဗိုလ္ေလာင္း တိုးႏိုင္မန္းက
ေက်ာင္းအရာရွိေတြရဲ႕ ဘ၀ကိုေျပာင္းလဲေပးႏိုင္စြမ္းရွိလို႔ပါ။

တစ္ခိ်ဳ႕ အရာရွိေတြလည္း တိုးႏိုင္မန္းေကာင္းမႈနဲ႔ ေျမာင္းထဲေရာက္။
တစ္ခ်ိဳ႕လဲ တိုးႏိုင္မန္းဆိုတဲ့ ဗိုလ္ေလာင္းေလးကို အဖားေကာင္းလို႔
တပ္ရင္းမွဴးေတြ ျဖစ္သြားၾကတဲ့အခါ ေနရာေကာင္းေကာင္းကို ေရာက္သြားၾကပါတယ္။
ဒီေလာက္ ဇိမ္ခံတဲ႔ တိုးႏိုင္မန္းဟာ အမ်ားနည္းတူ အလုပ္လုပ္တဲ႔အခါမွာက်ေတာ႔
ပါမယ္ ထင္ပါသလား။ PT ေျပးတာေတာင္ သူစိတ္ပါတဲ့ အခိ်န္မွ ေျပးပါတယ္။
ေနာက္ျပီး ဗိုလ္ေလာင္းတာ၀န္က် Appointment Cadet ကိုလည္း
တစ္ႏွစ္ပတ္လုံးယူပါတယ္။ ဒီတာ၀န္ဟာ ထက္ျမက္ထူးခြ်န္တဲ႔ ဗိုလ္ေလာင္းေတြ
ေတာင္မွ ၃ လ ပဲတာ၀န္ယူရတာပါ။ ဒါေပမဲ့ တိုးႏိုင္မန္းက တာ၀န္
အမ်ိဳးမ်ိဳးကို လွည့္ပတ္ယူေနတာပါ။ တပ္ရင္း Appointment Cadet ကေတာ့ သူ
မလုပ္ခဲ႔ရပါဘူး။

အဲဒီ တပ္ရင္းတာ၀န္က တကယ့္ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ ဗိုလ္ေလာင္းေတြပဲ
တာ၀န္ယူရတာပါ။ တိုးႏိုင္မန္းက ကိုယ့္အရည္အခ်င္း ကိုယ္သိေတာ့ အရွက္ကြဲမွာ
စိုးလို႔ ဒီတာ၀န္ကို မယူရဲလို႔ပါ။ စေန၊တနဂၤေႏြသာ ဧည့္ေတြ႔ခြင္႔ရတဲ့
ဗိုလ္ေလာင္းေတြထဲမွာ တိုးႏိုင္မန္းမပါပါဘူး။ ရုံးဖြင္႔ရက္ေတြမွာလည္း
သူ႔ကို ဧည့္လာေတြ႔ပုံက သူ႔အေဖရဲ႕ အေဆာင္ေယာင္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ေရွ႕ကပြိဳင့္ကား
(လုံျခဳံေရး ရဲေဘာ္အျပည့္)၊ ေနာက္က Audi ကားနက္ၾကီးနဲ႔ လာတာပါ။
အမ်ားအားျဖင္႔ေတာ့ အေဖျဖစ္သူရဲ႕ PA ဗိုလ္ၾကီး တစ္ေယာက္ အျမဲလာပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔အေဖက ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးျဖစ္ေနပါျပီ။ သူ႔အေမလာတဲ့ ေန႔ေတြ
လိုမ်ိဳးဆိုရင္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး၊ နည္းျပမွဴးခ်ဴပ္တို႔က ေဘးကေန
တစ္ျပံဳၾကီး ပါလာၾကပါတယ္။ မႈိရမဲ့ မ်က္ႏွာေလးေတြလို အစြမ္းကုန္
သြားျဖဲေနရတာမ်ား ဒီလိုဆရာသမားေတြကို ဘယ္လိုမ်ား ေလးစားရပါ့...

ျပီးေတာ့ ဒီျမင္ကြင္းေတြ ျမင္လိုက္ရတိုင္း မ်က္ႏွာမြဲ ဗိုလ္ေလာင္းေတြရဲ႕
အသည္းႏွလုံးကို ျဖစ္ညွစ္လိုက္သလိုမ်ိဳး ခံစားၾကရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့
ဒီစစ္အာဏာရွင္စနစ္ ၾကီးစိုးေနသမွ်ေတာ့ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ေတြ
ဆံုးရံႈးျပီး တကိုယ္ေကာင္းသမား ကိုယ္က်ိဳးစီးပြါးေတြ အတၱေတြ မသမာမႈေတြနဲ႔
လူ႔ေလာကၾကီးဟာ မွန္ကန္မႈ၊ တိုးတက္မႈေတြ ေ၀းသထက္ေ၀း၊ ေႏွးသထက္ေႏွး၊
ေနာက္ေန႔မွာလည္း လက္ေတြ႔ၾကံဳဆံုခဲ့ပံုေလးေတြကုိ စာဖတ္ ပရိသတ္မ်ား
ပုိေတာင္ ေဒါပြ၊ ၾသခ်ရေအာင္ ဆက္လက္ တင္ျပေပးပါဦးမယ္။ စစ္မွန္တဲ့
ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ တပ္မေတာ္သားမ်ား တိုင္းျပည္အတြက္ အမွန္တကယ္
ေကာင္းက်ိဳးျပဳႏိုင္ၾကဖို႔ ေမွ်ာ္မွန္း ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံဆုိရင္ သူတို႔ ဒီလို လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လို႔ မရဘူး။
ဒါေၾကာင့္ စစ္အုပ္စုဟာ ဒီမိုကေရစီ လိုလားသူကို ရန္သူလို႔ သတ္မွတ္တယ္။
ဒါရွင္းရွင္းေလးပါ။ မ်ိဳးဆက္သစ္ အရာရိွငယ္ေတြ ဒါကို ၀န္ခံရဲၾကပါ။
ေနာက္တစ္ခု တင္ျပပါဦးမယ္။ ဗိုလ္ေလာင္းဆိုတာ စေန၊ တနဂၤေႏြပဲ အျပင္ထြက္
လည္ရတာပါ။ ဒါေတာင္ ျပစ္ဒဏ္က်တဲ့ အပတ္ဆို အျပင္ထြက္ခြင္႔မရပါဘူး။
တပ္ျပင္ထြက္ခြင့္ ဆိုတာက လြယ္လြယ္ကူကူ ရတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလို
ခက္ခဲတဲ့ အလုပ္ကို တိုးႏိုင္မန္း မေမွ်ာ္မွန္းပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူက
ညအခ်ိန္ပဲ အျပင္ထြက္လည္တာပါ။ စစ္တကၠသိုလ္မွာ ညဘက္ အျပင္ထြက္ရင္
ၾကီးေလးတဲ့ အျပစ္ေပးေလ့ ရွိပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ေက်ာင္းထုတ္ခံရျပီး တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔ေတြကို ရဲေဘာ္အျဖစ္
ပို႔ေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒါက တိုးႏိုင္မန္း အတြက္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ညဘက္ အႏီွ
တိုးႏိုင္မန္း အျပင္ထြက္ဖို႔ နည္းျပမွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့
ဒုတိယဗိုလ္မွဴးၾကီးယုလြင္ ကိုယ္တိုင္ သူ႔ရဲ႕ Isuzu Double Cap ကို
ေပးရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သ႔ူရဲ႕ သမီးေလးကိုလည္း တိုးႏိုင္မန္းနဲ႔ နီးစပ္ေအာင္
ပြဲထုတ္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ သမက္ ဖမ္းခ်င္တာပါပဲ။
အဆုံးမွာေတာ့ သမက္ မရလိုက္တဲ့အျပင္ သမီး ဗိုက္မထြက္လာေအာင္ မနည္း
လုပ္လိုက္ရပါတယ္။ ေအာ္….ဒါလည္း တဒုကၡ။

ဗိုလ္ေလာင္းတိုးႏိုင္မန္းက ညဘက္ဆိုရင္ တပ္ျပင္ကို စီးေတာ္ယာဥ္ ၂ စီးနဲ႔
အျမဲထြက္လည္ ေလ႔ရွိပါတယ္။ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီးယုလြင္က သမက္ မရလိုက္ေပမဲ့
စကခမွဴး အျဖစ္ ခ်ီးေျမွာက္တာေတာ့ ခံလိုက္ရရွာပါတယ္။ ဒါဘဲေလ…တပ္ထဲမွာ
မွန္ကန္ တယ္ဆိုတဲ့ စကားေခတ္စားေနတာ ဆိုလိုရင္းက မွန္ရင္ ကန္ခံရမယ္၊
ဇိမ္ခ်င္ရင္ ျငိမ္ေနေပေတာ့။ တတ္ရင္ေတာ့ ငတ္ျပီေပါ့။ ထက္ရင္လည္း
မ်က္ေတာ့တာဘဲ။ ေနာက္တခါ ရွိေသးတယ္ တိုးႏိုင္မန္းရဲ႕ ေဖာ္လန္ဖား
သူငယ္ခ်င္းဗိုလ္ေလာင္းေတြကို ေက်ာင္းက အရာရွိေတြခမ်ာ အျပစ္ရွိလို႔
အျပစ္ေပးတဲ႔အခါမွာေတာင္ တိုးႏိုင္မန္းေရွ႕မွာအျပစ္ေပးလို႔မရပါဘူး။

လက္ေတြ႔ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတခု ေျပာျပမယ္။ ၄၁/၄၂ ေက်ာင္းဆင္းခါနီး
တိုးႏိုင္မန္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ညဘက္မွာ အျပင္ခိုးထြက္ပါတယ္။ ည ၁၀
နာရီခြဲေလာက္မွာ တပ္ရင္းတစ္ခုလုံး Supply Check လုပ္ျပီး လူစစ္ပါတယ္။
အျပင္ခိုးထြက္တဲ့ တိုးႏိုင္မန္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ဗိုလ္ေလာင္း ႏွစ္ေယာက္ကို
တပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္မွဴးတစ္ေယာက္က တုတ္နဲ႔ရုိက္ျပီး ဆုံးမပါတယ္။ အဲဒီအခါ
တိုးႏိုင္မန္းက “ဗိုလ္မွဴး အဲဒီလို မရုိက္ပါနဲ႔။ အဲဒါ ကြ်န္ေတာ့္
သူငယ္ခ်င္းေတြ” ဆိုျပီး ခပ္မာမာ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီဗိုလ္မွဴးလဲ
ဗိုလ္ေလာင္းအမ်ားၾကီး ေရွ႕မွာဆိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ရွက္သြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္
ရွက္ရမ္းရမ္းျပီး ဟိုဗိုလ္ေလာင္း ႏွစ္ေယာက္ကို “ရုိက္တယ္ကြာ၊
ရုိက္တယ္ကြာ” ဆိုျပီး အသားကုန္ တီးပါေတာ့တယ္။

တိုးႏိုင္မန္းကိုလည္း “မင္းက ဗိုလ္ေလာင္း၊ ငါက အရာရွိကြ။ မင္း ငါ႔ကို
အမိန္႔ေပးလို႔ မရဘူး” စသည္ျဖင့္ ေဒါၾကီးေမာၾကီး ေျပာပါတယ္။ က်န္တဲ့
ဗိုလ္ေလာင္းေတြကေတာ့ အေမွာင္ထဲမွာ ၿပံဳးမိၾကပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့
တိုးႏိုင္မန္းေနရာမွာ ဒီ့ျပင္ဗိုလ္ေလာင္းဆိုရင္ ေနာက္တစ္ေန႔ မ်က္ႏွာသစ္
လို႔မရေအာင္ စုတ္ျပတ္သတ္သြားမွာပါ။ အခုက်ေတာ့ အရာရွိနဲ႔ ဗိုလ္ေလာင္း
အရပ္ထဲမွာ ရန္ျဖစ္ေနသလိုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီဗိုလ္မွဴးလဲ
သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး။ တိုးႏိုင္မန္းေက်ာင္းဆင္းျပီး ၃ လေလာက္အၾကာမွာ
ေျမာင္းထဲကို ပလုံစီျပီး ျမဳပ္သြားပါေတာ့တယ္။ ေက်ာင္းဆင္းၿပီး ေျခလ်င္
တပ္ရင္းတစ္ခုကို ေရာက္သြားေတာ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတစ္ခုကလည္း ယေန႔တိုင္
မေမ့ႏိုင္ အလ်ဥ္းသင့္လို႔ ေျပာျပခ်င္ ပါေသးတယ္။

တပ္ရင္းမွဴးရဲ ႔ သားနဲ႔ ေနာက္တန္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးရဲ ႔ သားက ေက်ာင္းမွာ
အတန္းတူ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အတန္းပိုင္ ဆရာမကို တပ္ရင္းမွဴး အိမ္မွာ ေခၚၿပီး
စာသင္ေစကာ လပတ္စာေမးပြဲမွာ ေမးခြန္း ရခဲ့ေပမဲ့ သားေတာ္ေမာင္က အဆင့္နံပါတ္
(၂) ရပါတယ္။ အဆင့္ နံပါတ္ (၁) ကေတာ့ တကယ္ စာေတာ္ၿပီး တကယ္ ႀကိဳးစားတဲ့
ဘာေမးခြန္းမွ မရေသာ ေနာက္တန္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးရဲ ႔ သား ျဖစ္ပါတယ္။
တပ္ရင္းမွဴးရဲ ႔ သားက ဘာလုပ္တယ္ ထင္ပါသလဲ။ ေနာက္တန္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးသားရဲ
႔ စာအုပ္ေတြကို သြားငွားၿပီး မီးပံုရႈိ ႔လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့
တပ္ရင္းမွဴး ဇနီးေမာင္ႏွံက သေဘာေတာ္က်ၿပီး ၿပံဳးရွာတာ အံ့ၾသတႀကီး
မွတ္သားမိခဲ့ရပါတယ္။ တပ္ၾကပ္ႀကီး တစ္ေယာက္ရဲ ႔သား ဆုိရင္ စာေတာ္လိုက္တာမွ
အနာဂါတ္ရဲ ႔ အဖူးအညႊန္႔ကေလးေပ့ါ။ သူ႔ခမ်ာ ငွက္ဖ်ားနဲ႔ တပ္ရင္းအိမ္မွာ
အလူးအလိမ့္ ျဖစ္ေနတုန္း တပ္ရင္းထဲက ေက်ာင္းၾကိဳ ပို႔ကားက ဓာတ္ဆီ
မရွိလို႔တဲ့ ဒီကေလးကို ေဆးရံုပို႔ဖို႔ မတတ္ႏုိင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။

မိဘေတြမွာ တပ္ရင္းမွဴးနဲ႔ ဗိုလ္မွဴး၊ ဗိုလ္ၾကီးမ်ားကို မေျပာရဲရွာဘူး။
အဲဒီ ကေလး ဘာျဖစ္သြားတယ္ ထင္သလဲ၊ ေသသြားတာေပ့ါ။ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္က
အဖိႏွိပ္ခံ စစ္သားမ်ား ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ေရးၾကည့္ရင္
တပံုတပင္ႀကီးပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သံဃာေတာ္ေတြက လူအခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္စက္ျခင္း
ကင္းရွင္းၾကပါေစလို႔ ေမတၱာပို႔ေတာ့ သူတို႔ နာရွာတာ။ အခုလည္း
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိစၥမွာ အျပစ္ရွိရင္ လံုျခံဳေရး ယူထားတဲ့ သူေတြမွာသာ
လံုး၀ တာ၀န္ရွိတာ ရွင္းရွင္းေလးပါ။

သူတို႔ကိုေတာ့ အေရးမယူတာ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ စကားပံု ဆိုတာကလည္း ျဖစ္တတ္လို႔
ပညတ္ထားတာမို႔ ဘုရားကားေအာက္ ေမ်ာက္ကားအထက္၊ ဖခင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္
ေအာင္ဆန္း) ျမင္လွည့္ခ်င္စမ္းပါဘိေတာ့။ တရားမွ်တမႈ၊ တန္းတူညီမွွ်မႈ၊
လြတ္လပ္မႈတို႔ျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ၾကီး ေပၚထြက္မွသာ
တုိင္းျပည္အတြက္ အမွန္တကယ္ အက်ိဳးရွိသည္ဟု အေလးအနက္ ယံုၾကည္သည္။

ဗုိလ္ေအာင္ေျမ

(FWD ေမးလ္မွ)