ထိေတြ႔ပါမ်ား နားလည္မႈရ

ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ မျငိမ္မသက္မႈေတြ ဒီထက္ပုိျပီး ဆုိးဝါးလာေလမလားဆုိတဲ့အေတြး ေလ့လာ အကဲခတ္ေနသူတုိင္း ရင္ထဲမွာ ရွိေနမယ္လုိ႔ထင္မိပါတယ္။

“အမႈိက္ကစ ျပႆဒ္မီးေလာင္” စကားရွိတဲ့အတုိင္း မေျပာပေလာက္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေလးေတြကေန မထင္မွတ္ ေလာက္ေအာင္ ၾကီးက်ယ္အက်ဳိးသက္ေရာက္တဲ့ ျပႆနာၾကီးေတြအျဖစ္ ကူးေျပာင္းသြားတတ္လုိ႔ပါ။ ဒီလုိ ျပႆနာၾကီးမားသြားရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြထဲမွာ သက္ဆုိင္ရာ အာဏာပုိင္ေတြရဲ႕ ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းနည္း မမွန္ကန္မႈေတြပါသလုိ ျပႆနာမွာ ပါဝင္ပတ္သက္ေနတဲ့ လူေတြ အဖဲြ႔အစည္းေတြရဲ႕ စိတ္ခံစားခ်က္နဲ႔ ဆင္ျခင္တံုတရားကလည္း အေရးပါလွပါတယ္။

စစ္ေတြျမိဳ႕မွာ ဆႏၵျပသူေတြနဲ႔ ရဲဝန္ထမ္းေတြ လံုးလားေထြးလားျဖစ္ၾကတယ္။ ေသေၾကထိခုိက္ ဒဏ္ရာရမႈေတြ ရွိေနတယ္။ စစ္ေတြျမိဳ႕မွာ ရဲေရာ စစ္သားေတြပါ လံုျခံဳေရး အသင့္လုပ္ေဆာင္ထားရတဲ့ အေျခအေနထိ ျဖစ္ခဲ့ ရပါတယ္။  

လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရးအဓိကရုန္းဆန္ဆန္ ျဖစ္လာတဲ့ ေသြးထြက္သံယုိမႈေတြမွာ မျဖစ္မေန တပ္မေတာ္က ပါဝင္လာရတဲ့အခါ အေျခအေနေတြဟာ ပုိျပီးအကဲဆတ္လာမယ္လုိ႔လည္း ေတြးမိပါတယ္။ အမွန္ေျပာရရင္ တပ္မေတာ္နဲ႔ ျပည္သူ အၾကား နားလည္မႈက ခပ္ပါးပါးေလးပဲ ရွိေသးတာ။ ဒီေတာ့ အတိမ္းအေစာင္း တခုခု ရွိျပီဆုိတာနဲ႔ ထိန္းမနုိင္ သိမ္းမရအုပ္စုတခ်ဳိ႕ရဲ႕ အသံေတြ ပြက္ေလာရုိက္လာနုိင္တယ္။ ဒါကတပုိင္းေပါ့ေလ။

တဖက္ကၾကည့္ျပန္ရင္လည္း တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ျပည္သူေတြရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြကုိ ဝင္ေရာက္ကူညီေျဖရွင္းေပးရင္းနဲ႔ပဲ ျပည္သူလူထုနဲ႔ နီးစပ္မႈေတြပုိရလာျပီး နားလည္မႈတုိးပြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္နုိင္တဲ့ အခြင့္အေရးလည္း ျဖစ္ေနတယ္။ စစ္သားဆုိတာ အထက္ကေပးတဲ့အမိန္႔အတုိင္း လုိက္နာ ေဆာင္ရြက္ရသူေတြ ျဖစ္တာနဲ႔အညီ သူတုိ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြမွာ အမိန္႔ေပးသူေတြရဲ႕ သေဘာထား ရည္ရြယ္ခ်က္ ထင္ဟပ္ေနမွာလည္း ေသခ်ာေနပါတယ္။ အမိန္႔ေပးသူက ေတာ္တည့္မွန္ကန္တဲ့ အမိန္႔ကုိေပး ပါလ်က္ လိုက္နာသူက ေသြဖီလုပ္ကုိင္တယ္ ဆုိရင္လည္း မလဲြမေသြအေရးယူအျပစ္ေပးခံရတာကုိ ေတြ႔ျမင္ရ မွာပါ။

အဲဒီေတာ့ ခုတေလာတုိင္းျပည္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ဆႏၵျပမႈေတြအပါအဝင္ ေသြးထြက္သံယုိမႈေတြအေပၚ ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းနည္းဟာ အစုိးရနဲ႔ ျပည္သူအၾကား ဘယ္ေလာက္စာနာနားလည္မႈရွိသလဲ... ဘယ္ေလာက္ထိ ယံုၾကည္ကုိးစားထုိက္လဲ... စတဲ့ စိန္ေခၚအကဲစမ္းခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚမွာ မိတ္ေဆြတဦးက လက္ရွိျဖစ္ပြားေနတဲ့အေရးအခင္းေတြနဲ႔ပတ္သက္ျပီး..

“တပ္မေတာ္ဟာ ဒီလို ေသြးထြက္သံယုိအေရးအခင္းေတြမွာ မလႊဲမေ႐ွာင္သာ ၀င္ပါဖုိ႔ကိုလုိပါတယ္။ ဒီလိုပါတဲ့အခါမွာ မွ်တစြာနဲ႕ ေျဖ႐ွင္းေပးၿပီး အေျခအေနေတြကို ေအးခ်မ္းေအာင္ အျမန္ဆံုး တည္ေဆာက္၊ အရပ္ဘက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို မထိပါးဘဲ တပ္စခန္းကို ျပန္တာ၀န္ယူျခင္းနဲ႕ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး ကို အျပည့္အ၀ေထာက္ခံေၾကာင္း ျပသႏုိင္မယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ျပည္သူရဲ႕ ေထာက္ခံ ယံုၾကည္မႈေတြကို ပိုမိုတည္ေဆာက္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။”....  လုိ႔
ေရးသားထားတာကုိ ဖတ္ရေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ တႏွစ္ေလာက္က တပ္မေတာ္သား မိတ္ေဆြတဦး က်ေနာ့္ဆီကုိ ေပးပုိ႔လာတဲ့ သေဘာထားေလးကုိ သြားသတိရမိတာနဲ႔ က်ေနာ့္ ေဖ့စ္ဘုတ္ status မွာ တင္ျပီး ေဆြးေႏြးၾကည့္ လုိက္တဲ့အခါ ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ ေႏြးေထြးမႈသေဘာထားေလးေတြနဲ႔ ပါဝင္ေဆြးေႏြးလာၾကတာကုိ ျမင္လုိက္ ရတာမုိ႔  စိတ္ထဲမွာ အေတာ္ကုိ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖစ္မိပါတယ္။

တႏွစ္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚက မိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္မႈေတြ ရလာၾကပါလား။ မႏွစ္တုန္းကဆုိ သူတုိ႔ခ်င္း အျပန္အလွန္ ေရးသားေဆြးေႏြးမႈေတြဟာ သိပ္မေျပျပစ္၊ သူ႔ဘက္ကုိယ့္ဘက္ ဖက္တြယ္မႈေလးေတြ အရိပ္အေယာင္ေလးေတြ ေတြ႔ေနခဲ့ရတယ္။ ဒီေန႔တုိင္လည္း ဘက္ဆုိတဲ့ အရိပ္အာဝါသ ေအာက္က လံုးဝလြတ္ေျမာက္ၾကတာ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဖဲြ႔အစည္းတခုထဲမွာရွိတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ တဦးခ်င္းရဲ႕မတူကဲြျပား ျခားနားမႈစရုိက္လကၡဏာေလးေတြကုိ ျမင္ေအာင္ သတိထားၾကည့္လာ တတ္ၾကျပီ။

ဒါ ေကာင္းတဲ့လကၡဏာရပ္ပါ။ ၾကိဳဆုိရမယ့္ အေနအထားပါ။

တေသြးတသံတမိန္႔နဲ႔ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စခန္းသြားခဲ့ရတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔လူ႔အဖဲြ႔အစည္းမွာ လူတုိင္းလူတုိင္း ရင္ထဲ အက်ိတ္အခဲ တခုမဟုတ္တခု ခံစားေနၾကရပါတယ္။ မပြင့္မလင္းတဲ့ သံသယစိတ္ေတြ ကုိယ္စီရွိေန ၾကဆဲပါ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ လူပုဂၢိဳလ္ခ်င္းခင္မင္မႈနဲ႔ အေတြးအေခၚအယူအဆ ကဲြျပားမႈကုိ စည္းျခား ဥေပကၡာျပဳနုိင္တဲ့ စိတ္အခံ အားနည္းေသးတယ္လုိ႔ ယူဆမိပါတယ္။ တဦးနဲ႔တဦး ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈက ႏွစ္ဦးၾကားမွာ ရွိေနတဲ့ သံသယစိတ္ေတြကုိ တျဖည္းျဖည္း ေျပေပ်ာက္ရွင္းလင္းသြားေစမယ္လုိ႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။

တကယ့္လူမႈဆက္ဆံေရးဘဝမွာ အေၾကာင္းတရားအခုိင္အမာနဲ႔ မုန္းတီးေနၾကသူအခ်င္းခ်င္း အျငိဳးအာဃာတ ေျပေပ်ာက္သြားတာမ်ဳိး ေတြ႔ရတာမ်ားေပမဲ့ သံသယေၾကာင့္ တမင္ေရွာင္ကြင္းေနသူခ်င္း ေျပလည္မႈရဖုိ႔ မလြယ္ကူလွပါ။ တခါတေလ မလႊဲမေရွာင္သာ ထိပ္တုိက္မ်က္နွာခ်င္းဆုိင္ ဆံုေတြ႔ၾကရာမွ တဦးေစတနာ တဦး နားလည္မႈရျပီး ေျပလည္သြားတာမ်ဳိးေတာ့ ရွိတတ္ပါတယ္။ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈရဲ႕ ေကာင္းေသာအက်ဳိးဆက္ပါ။

လူတဦးနဲ႔တဦးအၾကား နားလည္ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္နုိင္တာဟာ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအေနနဲ႔ ျခံဳၾကည့္မယ္ ဆုိရင္ အေသးအမႊား ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နုိင္ပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ အဲဒီလူပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္ဦးရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ ၾသဇာ တကၠိမ ၾကီးမားမႈအလုိက္ အေရးပါအရာေရာက္နုိင္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးသိန္းစိန္ တုိ႔ ႏွစ္ဦး အၾကား ေတြ႔ဆံုညွိႏႈိင္းေျပလည္မႈေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ နုိ္င္ငံေရးအခင္းအက်င္းေတြ ေျပာင္းလဲလာပံုကုိ ဥပမာ ထားၾကည့္လုိ႔ရပါတယ္။ တျခားအေၾကာင္းခံေတြ ရွိေပမဲ့လည္း သူတုိ႔ႏွစ္ဦးၾကား နားလည္မႈရရွိျခင္းဟာ ျမန္မာ့ နုိင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲရဲ႕ အခရာျဖစ္ေနတာ အားလံုးအသိပါ။  

ထိပ္ပုိင္းေခါင္းေဆာင္ေတြ ေျပလည္မႈရယံုနဲ႔ မလံုေလာက္ေသးပါ။ အဆင့္ဆင့္ေသာ တာဝန္ရွိသူမ်ားအၾကား နားလည္မႈေတြ တုိးပြားလာဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းဝင္ေတြ ၾကံဳေတြ႔ခံစားေနရတဲ့ အက်ည္းတန္ အရုပ္ဆုိး သမုိင္းဒဏ္ရာေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္၊ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ကမွ အစျပဳခဲ့တာ မဟုတ္ဘဲ လြတ္လပ္ေရးသက္တမ္းနဲ႔အတူ ရွည္ၾကာေနတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ။ ဒီျဖစ္ရပ္ေတြရဲ႕ အဓိက လက္သယ္တရားခံဟာ လက္ရွိတာဝန္ထမ္းေဆာင္ဆဲ တပ္မေတာ္သားေတြ၊ အစုိးရအရာထမ္း အမႈထမ္းေတြ၊ နုိင္ငံေရးတက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြ၊ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ဘယ္သူမွ မဟုတ္ပါ။

လြတ္လပ္ေရး မရခင္ကတည္းက ရွိခဲ့တဲ့ ဂုိဏ္းဂဏစဲြေတြေၾကာင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလုိ ေခါင္းေဆာင္ကုိ လက္လြတ္ဆံုးရႈံးခဲ့ရတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ အေတာမသတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ စစ္ဝါဒ ၾကီးထြားလာတယ္။ ဒီလုိျဖစ္ခဲ့ ရတဲ့ အေၾကာင္းခံေတြထဲမွာ စစ္သား၊နုိင္ငံေရးသမား ဂ်ာေအးသူ႔အေမရုိက္ ရႈပ္ေထြးမႈေတြ ရွိခဲ့တယ္။ ဒီလုိပဲ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကုိယ္က်ဳိးအတၱ အလုိၾကီးသူေတြက လူ႔အဖဲြ႔အစည္းတခုလံုးကုိ သူတုိ႔လုိရာေမာင္းႏွင္နုိင္ဖုိ႔ စစ္တပ္ကုိ ခုတံုးလုပ္တာ ခံခဲ့ရတာပဲ။

လက္ရွိလူေတြ အားလံုးဟာ ျပည္တြင္းစစ္ကုိ စတင္မီးေမႊးခဲ့သူေတြမဟုတ္၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ ပႏၷက္ခ် ထူေထာင္ခဲ့သူေတြမဟုတ္။ အတိတ္ရဲ႕ဆုိးေမြကုိ လက္ဆင့္ကမ္းဆက္ခံ ေနၾကရသူေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ရာစုႏွစ္ တဝက္ေက်ာ္ မျငိမ္းခ်မ္းနုိင္တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္မွာ တုိင္းျပည္ေခတ္ေနာက္က်ခဲ့ရသလုိ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲတြင္း နစ္ခဲ့ရတယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေၾကာင့္လည္း စစ္သားေတြနာမည္ပ်က္ခဲ့ရေပမဲ့ ေခါင္းေဆာင္ မပီသတဲ့ အထက္အရာရွိ အာဏာရူးတစုနဲ႔ သူတုိ႔လက္သင့္ရာ ခရုိနီေတြပဲ အလွ်ံပယ္ၾကြယ္ဝေနတယ္ ဆုိတာ အားလံုးမ်က္ျမင္ ကုိယ္ေတြ႔ပါပဲ။
ျမန္မာျပည္ကာကြယ္ေရးအတြက္ စစ္တပ္အင္အားေကာင္းဖုိ႔လုိတယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေၾကာင့္ စစ္တပ္ေရာ စစ္သားေတြပါ ဂုဏ္သိကၡာ ညွဳိးႏြမ္းခဲ့ရတယ္ဆုိတာလည္း ဆင္ျခင္တံုတရားလက္ကုိင္ထားတဲ့ စစ္သားတုိင္း သိေနၾကပါတယ္။   

လုပ္ပုိင္ခြင့္အာဏာကုိ ခုတံုးလုပ္စီးပြားရွာသူနဲ႔ အာဏာရွိသူကုိအမွီျပဳျပီး လူထုအေပၚ မတရားအျမတ္ထုတ္ ခ်ယ္လွယ္စီးပြားရွာတဲ့ လူနည္းစုေလးကုိ ေဘးဖယ္ထားလုိက္ရင္ က်န္တဲ့ အမ်ားစုၾကီးဟာ သူလုိကုိယ္လုိ သာမန္ျပည္သူျပည္သားေတြပါပဲ။ သူတုိ႔ဟာ နုိင္ငံသားအားလံုး မွ်မွ်တတ အက်ဳိးခံစားခြင့္ရွိတဲ့ လူ႔ေဘာင္ တရပ္ကုိ ကူးေျပာင္းပံုေဖာ္နုိင္ဖုိ႔ ဆႏၵျပင္းျပေနၾကမွာပါ။ မတူညီတဲ့ ဘဝရပ္တည္မႈေတြအရ ကဲြျပားျခားနားေနတဲ့ အသိခံစားမႈေလးေတြကုိ ေဆြးေႏြးအျမင္ဖလွယ္ၾကရင္းနဲ႔ တူညီတဲ့အနာဂတ္ရည္မွန္းခ်က္ကုိ အတူလက္တဲြ ေလွ်ာက္လွမ္းနုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကေစခ်င္ပါတယ္။

တူညီတဲ့ နုိင္ငံခ်စ္စိတ္ေအာက္မွာ မတူညီနုိင္ေသးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေရး ရပ္တည္ခံစားခ်က္ေလးေတြ နီးစပ္လာဖုိ႔ ေပါင္းစုအေျဖရွာ ညွိႏႈင္းေဆာင္ရြက္နုိင္ၾကပါေစ။

ေနမင္းသူ

၈-၆-၂၀၁၂